Yıl 1985,yer ''19 Mayıs Üniv.Eğt.Fak. bahçesi...ve birbaşına ''BEN''.
Biraz ürkek,biraz şaşkın ve ortaokul sonrasında hiç resim dersi almamış olan ''BEN''...
Bu gün gibi hatırlıyorum,kalabalıktan olabildiğince uzaklaşmış ve tüm heyecanım ve ürkekliğimle dikkat çekmiş olmalıyım ki bir el uzanıverdi omuzuma ve yanıma yaklaşan son sınıf öğrencisi ''AĞABEY'':''....merak etme,sınavı kazanacaksın,kalabalık gözünü korkutmasın,sadece şimdi söyleyeceklerimi sakın unutma'' demiş ve yıllar boyu unutamadığım şu altın değerindeki tüyoları fısıldamıştı...
1-BİLDİĞİNİ DEĞİL,SADECE GÖRDÜĞÜNÜ ÇİZ,
2-SINAV BİTENE DEK SAKIN DİĞER ADAYLARIN KAĞITLARINA BAKMA,
3-YAKINDAKİ KOYU,UZAKTAKİ AÇIK....
Sonra ne mi oldu?...O ağabeyi çok aramama rağmen bir daha hiç göremedim.
Sevgili arkadaşım bu değerli bilgileri bizlerle paylaştığınız için size minnettarım...ve bana ''O'' anı tekrar yaşattığınız için.Saygılarımla