kantinde kim çay alacak didişmesine girişimizi, ve kantincimizin muhteşem spesial patatesli domatesli peynirli tostunu

devamsızlık hakkımı sonuna kadar değil,çığrından çıkacak şekide kullanıp,şehir şehir şebo konserlerine kaçışımı özleddim...artık memurum ve kaytaramıyorum.....

Uyumak istediğimde amaaan bugün de gitmesem nolacakki tavrını özlüyorum. Şimdi hele bir gitme!

kuzenlerimin atmak için yeltendiği ama benim alıp dahada yırtıp  hatta boyayıp giydiğim yırtık kotları,saçlarımı bin yerinden ince ince ördürüp uçlarına bağladığım tuhaf ipleri,yaz günü sırtımda çantam ve ayağımda postalım ile sürekli gezme modunda olduğum saatleri,tüm paramla boya alıp o boyaları canımın istediği gibi harcamayı ve o zamanlardaki aşk duygumu sınıf arkadaşlarımı ve en önemlisi BEN olan BENİ   özlüyorum...şimdi ise devlet memuruyum .......

bence üniversite yıllarının özlenen en güzel yanı öğretmen olacağını hayal bile edemezken öğrencilik yıllarını,arkadaşlarını,dostlarını ve hocalarını maziye bırakıp öğretmenken keşke öğrencilik yıllarına geri dönebilsem diyipte dönememektir.