malzemelerin öğrencilere bakanlık tarafından verilmesi önerisini destekliyorum.Tez konumda bu yönde çünkü aileye, yöneticilere, öğrenciye ve diğer branş öğretmen arkadaşlarımıza bile kabul ettiremediğimiz konuların başında bu yer alıyor. Hemen hemen herkes malzemelerin maddi külfetinin ağır olduğunu düşünüyor. maddi imkansızlıkların olduğu çoğu bölgede de çalışan arkadaşlarım da takdir ederler ki iş maddi imkanlara gelince herkes susmak zorunda kalıyor.( gerçi sanatın malzemesi sınırsız, her bölgede sanata malzeme olacak doğal malzemeler bulunabilir.) en azından bu sorun çözülürse zamanla öğrencilerde, ailelerde, yöneticiler de dersin önemini ortaya çıkan ürünlerden anlayabilirler diye düşünüyorum.belki sadece umuttur bu görüş. ama ilk adımlar için önemli.ayrıca toplumdaki bu kadar kültürsüzleşmeden, beğeni düzeyi düşük eşyalardan tutunda kentsel yapılaşmaya kadar herşey acaba çocukluktan itibaren zihinsel yönünü geliştirilmeye çalışılan bireyler yüzünden değil mi? güzel ile çirkini ayırt edemeyen, duygularını, düşüncelerini anlatamayan, seçenekler olmadan cevap veremeyen test bireyleri yetiştirilmeye dur demek gerekiyor.çocuklara test mantığı ile, doğru ile yanlış, ak ile kara öğretiliyor. diğer renkler yok bu öğretim programında. sonuç itibariyle öğrendiği bilgiyi soru kitapçığı ve cevap seçenekleri yoksa cevaplayamayan aşırı bilgi yüklü bilgisayarlara ihtiyacımız ne kadar var. biz insan yetiştirmiyor muyuz? insanın duygularını, düşüncelerini ve güzeli arayışını red ettiklerini anlatmalıyız. bu konuda güzel sanatlar fakülteleri, eğitim fakültelerinin güzel sanatlar eğitimi anabilim dalı hocalarından, öğrencilerinden ve sanatçılardan destek almanın önemli olduğunu düşünüyorum. bu hareketi ne kadar genişletir ve destek alırsak o kadar etkili olcağına inanıyorum.