bu nasıl oldu da gitti,o zaman kısa mı yazmak gerekiyordu?
Esra öğretmenim, yazdıklarınızı okurken sanki siz, ben oldum...Acıların oku yüreğimizi deldiğinde ve hep şimdi aramızda olmayanların özlemiyle yaşamaya çalışırken duyduklarımız gözlerimizin önünde birikir...Ataol Behramoğlu'nun Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var adlı şiirinde hayatın insana sunulmuş bir armağan olduğunu söyler...O halde bizler elimizden geldiğince bizlere sunulmuş bu çok değerli armağana sıkı sıkı tutunup, sevdiklerimizle her anını doya doya yaşamaya çalışalım..
Benimle duygu yolculuğuna çıkıp paylaştığınız için teşekkürler, eve dönünce devam ederim,hazırlanmalıyız.

canlarımmm tutku ve aslımmm sevgiler karşılıklı bende kendimi sizlerle öyle mutlu hissediyorum ki her biriniz kaybettiğim özlediğim varlıklar oluveriyorsunuz yeri gelince kiminiz kardeş kiminiz anne oluveriyor sıcacık gönlümde iyiki sizleri tanıdım iyiki hayatımdasınız iyiki üzüntülerimi sevinçlerimi paylaşacağım sizler varsınız bende sizleri çok ama çokkk seviyorumm ve eminimki sevdiğim dilediğim bi çok şeyi rabbim eksik etmedi hayatımdan birgün mutlaka tanışacağız sizlerle daha candan daha sıcak ortamlarda bu gece dualarınızdan eksik etmeyin birbirimizi hoşçakalın

Esra öğretmenim ,tıpkı Ayfer  öğretmenimin belirttiği gibi benim de yüreğime bir şeyler saplandı sanki...Nasıl da güzel adlandırmışsınız özlemi...''...nereden başlanır nerde biter bilmem....insanlar özlemlerini hep sevdiği şeylerde yaşar da neden o sevdiklerimiz avucumuzdan kayıp gidince aklımıza gelir...'' Gerçekten de hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayıp ne zamanki ölüm yakınlarda olduğunda duyumsarız bunu...O zaman yaşarken her anını iyi değerlendirmeye ve sevdiklerimizle birlikte olduğumuzda sanki onları bir daha göremeyecekmiş gibi yüzünü gözlerimize, sesini kulaklarımıza, soluğunu göğsümüze kaydedelim,sıkı sıkı sarılalım onlara, özlemi anmayalım bir daha...Esra öğretmenim allah rahmet eylesin...Acınızı paylaşıyorum,sabır diliyorum...
Çatı katındaki odanız ne güzelmiş..Çocukken hep çatı katı olan, hani bilir misiniz HEİDİ'deki gibi,yuvarlak pencereleri olan bir çatı katında tıpkı sizin dediğinize benzer-tavanı cam olsa derdim- bir odada uyumayı hayal ederdim...Ben de özlemlerimi dile getirirken sizin dediğiniz gibi azıcık olsa da rahatlamıştım...Duygularınızı döküp rahatlayabildiyseniz ne mutlu bana...
Aslı öğretmenim ben de size teşekkür ederim, buraya geldiğim günden beri hep sizler gibi sıcak insanlarla birarada oldum,mutlu oldum...Ben böylesi güzel sohbetleri de özlemiştim, ne güzel iyi ki varsınız...SAĞOLUN DOSTLAR, bu gece başta küresel ısınmadan kurtulabilmek olmak üzere hep tüm sevdiklerinizle birlikte olup özlemleri yenmeyi başarabildiğiniz günler başlangıcı olması dileğimle sağlıklı günler hepinize...sevgiler.

Ben lapa lapa kar yağmasını ve üşümeyi özledim Çocukluğumda ki gibi kara bata çıka kızak kaymak istiyorum.Allahım lütfen.

Tutkucum ben de özlemlerimi yazacaktım buraya. Ama önce yazılanlara bir gözatim dedim. Şİmdi çok duygusallaştım işte. Konun çok güzel canım. +1 i çoktan haketmişsin(30. benden...).Nasıl oldu da göremedim diye kızdım kendime.
Esra öğretmenim eş durumundan hemşerim.... Gözyaşlarıma hakim olamadım sabah sabah..
Özleminizin büyüklüğü belli. Ama anlatım diliniz..... gerçekten tebrik ediyorum. Yaşadıklarınızı birkaç satırla bile çok güzel hissettirdiniz bana.. Nur içinde yatsınlar... Siz de bu kocaman gönlünüzle sevgiyle kalın.+1