teşekkür ederim dilek hocam 

Sevgili ,Aynur Sanatsever bir aileden gelemk çok güzel.Anlaşılan evin küçük hanımısın.Küçük olmanın dezavantajları ve avantajları neler?

Sanatsal yönün zenginliği hayatınıza yansıması nasıl biraz bahsedermsin canımmmmmmm.
 

arkadaşlar izmirden istekleriniz varsa gönderebilirim... sevinç öğretmenim sen bence kesin bişey iste...Beni çok mutlu ettin çünkü canım ya ve hergün böyle ilğilenilmek çok güzelmiş sanırım umarım alışkanlık yapmaz bende 

sevinç öğretmenim  çoruma mutlaka beklerim o zaman baya iyi anlaşacaz demektir.Ayrıca izmiri bi fethedeyim o zaman sizinle paylaşacam pek zamanım olmadı şu ana kadar ziyaretlerden ama siteyle herşeyi paylaşmaya çalışıyorum açıkçası  site kendi evim gibi oldu bunun içinde size çok teşşekkür ediyorum ve diğer arkadaşlarada iyiki buradayım ve varsınız diyorum 

esra öğretmenim öncelikle teşekkür ediyorum va az sonra kordona inecem ve sizin için güzel bir nefes alacam ordan , burası gerçekten çok güzel bi yer hayat dolu eğlenilmeyecek gibi değil...
Tiyatro benim için en zevkli olan şeylerden biri ve gerçekten her yıl bişey çıkartmaya çalışıyorum ve aynı zamandada yönetiyorum ve geneldede benimle birlikte yapan kişilerin ilk deneyimleri oluyor.Herşeyi soruyorlar ben onlara sürekli yaparsınız diyorum ve gaz veriyorum ama acayip heyecenlenıyorlar bense çok sakin oluyorum fakat oyun günü geldiğinde kalbim duracak gibi oluyor ve diyorumki herseferinde neden gaz verdim o kadar millete, ya oyun beğenilmezsse....!Ama oyun her seferinde beğeniliyo fakat rol arkadaşım kimse onu şaşırtıyorum herseferinde çünkü ben doğaçlayarak oynarım onlarda tamamen ezber hele bide arkadaşım ilk defa sahneye çıkmışsa yanmış demektir rolü kurtarana kadar ne çekeriz orda yani anlayacan çok iyi gaz veriyorum ama ezber olmadığından onlarıda şaşırtan ben oluyorum bu duruma alıştılar şu anada ama önceleri baya gülüyolardı...
İlk defa büyük bi oyunda sahneye çıktığımda çok heyecanlanmıştım ama artık yerimde bile duramıyordum ve oyunun galasıda aynı gündü yani anlayacağınız herkez orda vali,  belediye başkanı falan oyunda heyecandan benim ellerim o kadar çok titriyoduki ilk oyunun verdiği heyecan sanırım kendimi tutamıyordum ama rolüm allahtan ona uygundu çok yaşlı bi kadını oynuyordum ve o an artık gelmişti ve sahneye çıktım zaten kostümler bir harikaydı ve ben konuşurken bile titremeye başlamıştım ses tonum bile titriyordu artık ama rol gereği sandı herkes tabi yönetmenimiz ve arkadaki arkadaşlar biliyorlardı korkudan olduğunu ve arkadan sesleri geliyorduda acayip gülmüşlerdi bana o zaman neyse oyunu oynadık ve bitti ama gala olduğu için arka tarafta protokole yemek ikramımız vardı ve biz üzerimizi çıkarıp makyajımızı silip içeri girdik bize ilk sordukları soru şu oldu o yaşlı kadın nerde?Yani beni tanıyamadılar ve gerçekten yaşlı bi teyze oynuyo sanmışlar acayip gülmüştük.Tiyatronunda en küçüğüydüm ama en büyük karakterde bana verilmişti...
Hocam sorunuz beni acayip anılara götürdü teşekkürler...