okuduklarımdan anladım ki yurdum insanı hep aynı bunun yanısıra bende bi anımı anlatayım. yıl 1999/2000 FEF grafik dersindeyiz vize tarihini unutmuşum(yani okulla bağlantım yok) bi geldim ki vizeye 3 tane soyutlanmış hayvan figürü teslim etmek lazımmış. ben şaşırmışım ve 3 sayısını duyunca da hiç uğraşamam 1 tane olsa yapardım deyip obam kantinine gidip tellendirmeye başladım cigaramı ki bir de ne göreyim arkadaşlar malzemelerini alıp obama gelmişler benim yapmadığım soyutlamaları yapıyorlar, ben o soyutlamalarla vizeyi verdim ve yanlış hatırlamıyorsam iyide bir ortalamayla geçtim. arkadaşlara selam olsun haklarını helal etsinler ( onur küçük, hamiye çelik, ayşegül ayvaz, ismail sünger, ...........) hepinizi seviyorumm

atölyemize ulaşabilmek için bir nefeste 5 kat çıkmayı özledim( şimdi bir basamakta tıkanıyorum da )sonra  arkadaşlarımla diğer bölüm leri kuş bakışı izlemeyi , geyik muhabbetini ,gitar çalan arkadaşımızı dinlerken desenini çizmeyi ,boya kokan atölyede parmaklarımı fırça yarine kullanmayı,beş dakika önceki değerlendirme üzerine kızıp hiç fırça dahi sürmediğim resmimi beş dakika sonra mükemmel bulan atilla hocamı ,yeni yakıp ta daha ilk nefeste sigaramızı ağzımızdan çekip yere atıp ayaklarıyla ezerek söndüren bölüm başkanımızı ,yemekte arkadaşlarımın yanıma oturup tabağımdaki etleri alabilmek için (vejeteryanım da) verdiği mücadeleyi  özledim vs. özledim de özledim işte....

uzun zamandır girmemiştim bu sayfaya.bi baktım aa adımı gördüm biriisi mesaj yazmış üniversite anılarına dair.sadan61 kimsin bilmiyoruom ama sanırım aynı sınıftaydık...

okulumu, atölyemi, arkadaşlarımı, evimi, sabahlara kadar kiralık ev aramamızı bile arıyorum hiç hoşlanmadığım durumlar bile şu an burnumda tütüyor doğrusu 16 yıldır bu özlem sürüyor,  okudukça gözümde canlanan burcu burcu anılar...