çocukluk yıllarında aynı sınıfı paylaştığım sevgili arkadaşım ,öncelikle geçmiş olsun ,inşallah en kısa zamanda iyileşirsin..seni burada görmek beni çok mutlu etti ,arkadaşlar isabetli bir seçim yapmışlar .sormak istediğim ;çocuklarına hayata dair vermek istediklerin nelerdir ?şimdiden teşekkür ederim ..sevgilerimle kendine iyi bak  

Sevgili Deniz öğretmenim, bu sorunuz çok denk geldi, ''mesleğinde aradığını buldun mu?'' Maaaaleseeef hayııır! Mesleğime ilk başladığım yerin belki de çok etkisi vardır ,Muş'un adı gibi kendi de Bulanık olan Bulanık ilçesindeki zor günlerim...Yüksek lisans eğitimimi yarım bırakarak hevesle gitmişiiiim...aslında üniversitedeyken stajım sırasında da 'bu meslek bana göre değil...'' demiştim, ama şartlar öyle geldi ama her ne iş olursa olsun temel görüşüm şudur ki; yaptığım işin en iyisini yapmalıyım, yaptığım işten mutlu olmalıyım...
Genellikle yıllar geçtikçe okurken değil de her şeyde olduğu gibi yaşarken deneme-yanılmalarla öğrendiğim mesleğimde  anı yaşarken çocukların da kendilerine vererek farklılıklarını ortaya koymaları için uygun ortam hazırlamaya çalışıyorum ama toplum olarak böyle yaklaşımlara açık olmadığımızdan gürültülerini uyarmamla başlayan gerginliğim ve ''aslında benim ne işim var buralarda''deyişlerimle hep yeniden başlamak çelişkisiyle geçen 15 yıl var ardımda...
Teşekkürler...Beni tam hedeften yakaladınııız, yüreğimdeki yaraya parmak bastınııız........ 820a

Neslihan öğretmeniiim, bir daha Adana'ya geldiğinizde olanaklarımız uyarsa görüşebilmeyi çok isterim. kendinize iyi bakın, teşekkürler dileğiniz için de. 

çok sevgili arkadaşım Obje, gerçekten yaşam , güzel rastlantılarla ve sürprizlerle dolu...İlker ve soner burayı kurmasalardı belki de hiç karşılaşamayacaktık...tabii bir de önce senin beni bulmanla..   burada belki de bir ilkizdir seninle...kaç kişi ilkokulda aynı sınıfı paylaşıp ardından MSÜ giriş sınavlarında karşılaşıp daha sonra yine Marmara ata.eğt.Resim öğretmenliğinde üstelik de sen bir üst sınıftan ben bir alt sınıftan birbirimizi izleyerek, derken burada karşılaşmak...umarım en kısa zamanda da çocuklarımız ve eşlerimizle de bir araya gelebiliriz...
Fazla uzatmadan, sorunun yanıtına geleyim...''çocuklarına hayata dair vermek istediklerin...'' ne güzel, anlamlı bir soru, teşekkürler, Arzucuğum.

Çok sevdiğim şair Ataol Behramoğlu'nun şiirini fısıldayarak kulaklarına ''hayatın bizlere sunulmuş bir armağan...'' olduğunu ve bu armağana çok iyi sahip çıkarak tıpkı William Blake'in o çok beğendiğim sözünü de ekleyerek '' bizler hayata geldiğimizde her birimize bir blok mermer verilir. Kimimiz onu alır olduğu gibi bırakır, kimimizde ardımızda sürükler, unufak yapar yok eder, kimimiz ise bu blok mermerden görkemli bir heykel yapar.'' onlara sunulan bu en değerli armağandan görkemli bir heykel yapmalarını ama her şeyden öne akıl ve ruh sağlıklarını koruyarak ruhlarını besleyecek güzel sanatlara yönelmelerini, yetenekleri doğrultusunda amaçlarına ulaşırken gerekli gayreti göstermelerini, daha 3-4 yaşlarındayken de bol bol doğada yürüyüşler yaparak doğayı tanırken kendi keşiflerini de yapmalarına olanak sağlayarak ,insan ve doğa sevgisiyle dopdolu olmaları...mutlu birer insan olmaları, halen toplumumuzda dürüstlüğün enayilik olarak değerlendirilse de dürüst birer insan olmaları...için elimden gelen desteği sağlamak.

Aman ne uzun yazmışım, eminim bu kadar uzun yazıyı kimse okumak istemeyecektir, '' milli eğitimin amaçlarına benzedi...'' teşekkürler Arzu.Pek çok şey bekleriz ama bazen beklentilerimiz onların beklentileriyle sınırlıdır...Umarım çocuklarımız rotalarını doğru yöne çevirirler.

Sevgili Asliigibii- Aslıcığım, burası aracılığıyla seni tanıdığım için çok mutluyum. Sana da dediğim gibi, sanki çok uzun yıllardır birbirimizi tanıyormuşuz gibiyiz ve uzun zamandır görüşemeyenler gibi kaldıkları yerden sürdürmenin güzelliğini seninle her bir araya gelişimizde yüreğimde taşıyorum. 
''formata aykırı biliyorum ama soru sormasam da anlatsam mı Tutku'yu ...? '' demişsin... Nasıl istersen, benim için değişmez Aslıcığım, yüreğine göre takıl