aslı hocam merhaba hoşgeldiniz ,
ah keşke iskenderunda olsaydım ve sahilde ki petek pastanesine gitseydik bir yandan dalgaların sahile vuruşunu izleyerek kahvelerimizi içseydik (ben salep sevmemde
) bir yandan da adayla tanışıp sohpet etme fırsatını yakalamış olsaydım ama maalesef ben denizliye döndüm ,umarım yaz tatilinde tanışırız .
beklediğim sorunun cevabına geçelim hemen ,aslı hocam nerden başlayayım ki çocukluğum benim için iyi geçti diyebilirim ama annem, babam ve kardeşlerim için iyi geçti diyemicem
.çok yaramaz bir çocuk değildim ama inatçıydım bu inadımdan hala vazgeçmedim ve ev halkı hala aman neslihan duymasın ,görmesin havasında ben artık nekadar çekilmez biriysem
çocukluğum karayılanı bilirsin aslı hocam demir çelik fabrikalarının tam karşında ki köydür orada geçti ,dağ tepe gezerdik akşama kadar kendi oyuncağımızı kendimiz yapar oyunumuzu kendimiz bulurduk . ben daha çok çamuru şekillendirmeyi severdim birde evimizin yanında içi boş ,üstü açık bir su deposu vardı iç duvarları düz .ben elime geçen her kalem ,boya ,tebeşir ve kömür ile (odun ateşinde ekmek yapılınca yanan odunlardan resim yapılabildiğini yani füzen kalemi ben 7, 8 yaşında keşfetmiştim ) duvarlara resimler yapardım tüm mahalle bugün ne resim yapmış diye gelip bakardı birde babam ,babam her akşam iş dönüşü su deposuna çizdiğim resimlere bakmayı unutmazdı .yani ilk kişisel sergimi ben 1.sınıfa giderken açtım diyebiliriz 420a(evdeki dolaplar ve duvarları unutmayalım
)
aslında resme karşı ilk keşfim 1. sınıfta başladı ağbim bana bir resim yapmıştı ,hala o resmin tüm ayrıntılarını hatırlarım öğretmenim resmi çok beğenip panoya asınca ben uzun bir süre aynı resimden seri üretim yaptım.resim maceram öyle başaldı .
daha sonra orta okulda sınıf öğretmenimiz beni resim bölümü okumam konusunda ikna edince iskenderun kız meslek lisesi resim bölümüne kaydımı yaptırdık .yani ben ya resim yapacaktım yada resim yapacaktım başka bir alana hiç yönelmedim kendimi en iyi ve tek ifade etme yolumdu ,bütün dünyamdı çocukken .
lise son sınıftayken senin de tanıdığın sevgili nazım ağbiciğim ve zehrayla tanıştık bizim sergimizi gezmeye gelmişlerdi ,işte ondan sonrada nazım ağbinin yönlendirmesiyle üniversite maceram başlamış oldu. yani aslı hocam benim hayatımın her döneminde resim vardı .birazda kişilik yapımdan kaynaklanıyor diye düşünüyorum .ben resmi kendimi ifade etme aracı olarak gördüm ilk başlarda ,yani her nekadar çılgın ve yaramaz ve asi bir çocuk olsamada duygularımı rahatlıkla dile getiren bir çocuk değildim (hala öyleyim ).
resim yeteneğimi keşfedebildiğim ve aileminde desteğini alabildiğim için çok mutluyum.
sorun için çok teşekkürler aslı hocam gerçekten ogünleri yeniden yaşadım sanki
Ana Sayfa
Yardım
Giriş Yap
Kayıt Ol
