teşekkür ederek başlıyayım.aslında biz fakültedeyken hiçbirimiz öğretmen olmayı düşünmüyorduk.arkadaşlar arasında hep böyle konuşurduk.ama malesef bunu hayata geçiremedik,şartlar böyle gerektirdi ve birçoğumuz öğretmen olduk.işte ondan sonra sanat hayatım bitti diyebilirim.helede evlenip çoluk çocuğa karışınca,üstüne birde özürlü bir çocuk eklenince durumlar karıştı ve ben sadece okula gidip gelen bir tip oldum.kendimi işime,eşime ve çocuklarıma adadım.anlayacağınız çok renkli bir hayatım yok.evde hiç resim yapma imkanım yok,okuldada biliyorsunuz zaten başımız şişiyor.bende sizin gibiyim.bu siteyi çok seviyorum ve fırsat bulabildikçe bakmaya çalışıyorum.herkese teşekkürler