Günler,sensiz günlere gebeyse bu alacakaranlık ikliminde,tüm şehri sarmalayan kokunu süpürmeli rüzgar...
senden tamamen arınmış bir hava sahası kalmalı geriye...
Münakaşasız olmalı alış verişimiz...sessiz sedasız...
sen bana beni ver, ben de sana uzakları...
sen bana gözlerimi ver ben de sana ellerini...
Seherler sarmalı ellerinin açtığı yaraları...
Mesai saatlerinin bile unutturamadığı yaşanmışlıkları,bir çırpıda kündeye getirse de rüyalar,o rüyadan uyanmak istemeliyim artık...
yine de şunu bil...
sen benim gördüğüm en güzel rüyaydın sevgili...
Lakin, her uykuya dalışımda aynı rüyayı görmekten ve hep aynı şiddetteki bir tokatla uyanmaktan yoruldum...
Bu gece göreceğim o meshur rüyadan, tokatla değil güneşle birlikte uyanmak istiyorum...