Hz. Mevlana bir gün eve gelir,
 oğlunu üzgün görür. Sebebini sorar.
 Oğlu: "Hiç…" der.
 Hz. Mevlana dışarı çıkar.
 
Kapıda asılı bir kurt postu vardır, onu alır üstüne giyer.
 Ellerini havaya doğru açıp ulumaya başlar.
 Oğlu babasının bu haline bakıp güler.
 
Hz. Mevlana:
 "Evladım, gördün mü?" der.
 "Dünya dertleri de işte böyledir.
 Kurt, aslında korkutucu bir hayvandır.
 Ama sen o postun arkasında babanın olduğunu
 bildiğin için korkmadın ve güldün.
İşte bütün dertlerin arkasında da
 Rabbinin olduğunu bil ve ona Güven..."

Önemli olan seni tamamlayacak ruhu bulmandır..
 

"Sana ayna olacak insanı BUL...!"

Hz Mevlana

.

hadi dinleyelim beraber

Özlemek; saklamaktır;
 Bazen yalnızlğından, bazen ise etrafındaki gereksiz kalabalıktan.
 Özlemek; haykırmaktır;
 Sesin kısılırcasına özledim diye bağırmaktır.
 Özlemek; kızmakıtır...
 Bazen özlemine neden olanlara, bazen ise kadere çaresizce....
Özlemek; yanılmaktır…
Gece yarısı kalktığında, herseyin bir rüya olduğunu anladığında mesela....
Özlemek; sabretmektir…
Usanmadan şafağı gözlemektir.
 Yılları, ayları, haftaları, günleri, saatleri, dakikalari hatta saniyeleri kovalamaktır....
 Özlemek; yaşamaktır;
 Yalnızlığa inat mücadele etmektir...
 Özlemek; kavusmaktır.... Bir daha ayılmayacasına..