Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,

Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!

Dağlar ağarırken konuşmuştuk tepelerde,

Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!

Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,

Hulya gibi yalnız gezinenler köye indi

Ben kaldım, uzaklarda günün sesleri dindi,

Gönlümle, hayalet gibi, ben kaldım o yerde.

Yahya Kemal Beyatlı

101001

sagolasın elllerın dert gormesın hayatım sevgıler

asuman canım sende hoşgeldın ne guzel eyledınız sefa geldınız nese getırdınız...sagolun

peki yoldaşım