Sen yoktun, geceyi bin yıldıza bölerdim.Uykuyu kendime haram ederdim. Yorgun sabahlara, güneşsiz yarınlara uyanırdı her gün yüreğim. Kime sorsam bilmezdi seni, öfkem onlara değil kendimeydi. Ağlamaksa, içe akıtılan gözyaşı, kimse görmezdi...
Mehmet Coşkundeniz