Kendimize yetecek kadar hayal kurduk mu sevgili?
Boyası dökülmüş gönül duvarlarına ne kadar gözyaşı yeterdi?
Hangi renge çaldık duvarlarını,
Kan kırmızı şarap mı?
Gök mavisi huzur mu?
Ya da kendimize yetecek kadar içindeydik hayallerin,
Ben siyahlarımı giyindim her zaman ki gibi,
Sen baştan sona mavi,
Gözlerinden ayak uçlarına kadar hem de…
Mavi siyaha değdi,
Siyah dile geldi;
“Seninle var oldum, seninle biterim”
Var olduk ve bittik yazık ki,
Sen gittin ben bittim,
Sen gittin biz bittik…
ALINTI