Ey YaR. Fırtınadan arta kalmış; imlası bozuk sözcüklerle kurmaya çalıştığım cümleler, hasretten geçilmez satırlara dönüşüyor! Seninle yaşamak üzere kurduğum hayaller var ya? Onları düşündükçe kurşunlanıyor yüreğim! Sen yüreğime benzin döküp kibrit çakalı; yüreğimde bir cehennem yangınıyla, kendimin kendini kemirdiği yerdeyim. Ey Usta Kundakçım; Sen ki sevginle, beynimdeki sırçadan sarayları yıktın! Şimdi yatağını unutmuş dalgın bir ırmak akışlarım! Ne denize ulaşabiliyorum! Ne de ırmak kalabiliyorum