Emin olun çok da çileden çıkacak bir problem yoktu aslında. Hani bardağın taştığı an derler ya, sanırım o sınırdaydım ve bacak kadar veledin gözüme baka baka ısrarla yalanını sürdürmesi sinirlerimi boşalttı. Parçalanmış bir aile ve berbat bir hayatı olduğunu öğrendiğimde hepten yıkıldım. Çekip kenara konuştum dün. Özür diledim, ağladı, o da özür diledi, itiraf etti suçunu. Ve bu gün etrafımda pervane oluyordu. Göz göze geldiğimizde hâla utanıp başını eğiyor. İlginç bir de gurur ifadesi takındı. Sanırım öğretmeni tarafından adam yerine konulup özür dilenmesi o tokattan çok daha unutulmaz bir anı olacak onun için.
Oh be rahatladım. Çoooooook teşekkür ederim öğretmenim. paylaşmak güzeldi.