Fatoş öğretmenim,
iyi akşamlar. acınızı paylaşamam, acılar derinlerde ve ulaşılmazdır. acılarda tıpkı yalnızlık gibi paylaşılamaz, bilirim. günler geçtikçe artık olmayanın anıları belleğimizde,sesi kulağımızda asılı da kalsa artık ona dokunamayacağımızın,sarılamayacağımızın, sesini duyamayacağımızın gerçeğiyle yaşamak zorunda olduğumuzu kabullenmek kalır bizlere.
Acaba ne derece işinize yarar bilemiyorum, ama , haykırın saat geç de olsa, ağlayın artık göz yaşlarınız kuruyana dek...Ve yazın bir yere hissettiklerinizi, bana yazmanız önemli değil, bir kağıda, deftere...Ya da güncenize. sonra ılık bir duş alın ve uyumaya çalışın bence. Ya da sitemizde özlemini çektiklerimiz diye bir konu açmıştım, oraya yazın, dökün içinizi.
Yarın, doğan günle birlikte bir şeyler yemeye mutlaka çalışın ve bir arkadaşınızı da yanınıza alarak yürüyüşe çıkın İzmir'de.
Az önce internetten haberini okudum, kazaya neden olan kamyon şöförünü gözaltına almışlar. Türkiye'de insan yaşamının ne kadar önemsiz olduğunu, nice kazalar sonucu yitirilen yaşamlarda tanık olduk...Hala ehliyet alımı sırasında dönen oyunlara dur demelerinin de zamanı geçiyor...