Şu an bulunduğum şehri yazmak istemiyorum ama şehrin tam göbeğinde olan bir otelde kalıyorum. Ne yazık ki, saat 9.05 te, bazıları için hayat durmadı, o an ki, gönüllerin tek bir yürek gibi attığı, ciğerlerimizin tek bir nefes gibi çektiği, bir an olmalı diye düşünüyorum. Hele ki, içinde yaşadığımız, neredeyse her gün dağlarda şehit verdiğimiz bu süreçte, çok şey borçlu olduğumuz Ata'mıza, aramızdan ebediyete intikal ettiği, o saatte, 2 dakikamızı çok mu görüyoruz Ata'mıza! Tek millet, tek bayrak ülküsü, işte o an, ulusal birlik ve beraberlik temelinde kendini tam anlamıyla göstermeliydi..
Ancak yukarıdaki fotoğraflar çok güzel fotoğraflar. Teşekkürler Deniz Öğretmenim.