Nabi: İbranice navi ve Arapça nebi: “peygamber, “haberci”)

Yeni-izlenimcik akımından sonra ve fovizmin ortaya çıkmasından birkaç yıl önce 1890 ile 1900 yılları arasında etkinlik gösteren ressamlar topluluğu.

Nabi’ler topluluğu kuramcı Maurice Denis’nin (1870-1943) çevresinde, bir araya gelen Emile Bernard (1868-1941), Paul Sérousier (1865-1927), Vuillard (1868-1940), Bonnard, Ranson (1864-1909), Felix Vallotton (1865-1925), vb. sanatçılardan oluşmuştur.





NABİLER VE FAUVİZM

İzlenimcilik tarafından geliştirilen renkçi anlayış 20. yüzyılın başından itibaren çok daha ileri götürüldü. Renklere dayalı resim yapma eğilimi Nabiler ve Fauvist sanatçılar tarafından daha da ileri götürülmüştür. Nabiler ince renk tabakalarıyla donuk ve solgun renkleri tercih ederken, Fauvistler keskin ve daha saf renklerle eserlerini meydana getirmeyi yeğlemiştir. Her iki akım içinde değerini kaybeden ışık ve gölge kullanımına dayalı form teşkil etme anlayışı yerini tamamen renklerle sağlanan bir biçimlendirmeye bırakmıştır. Bu noktada özellikle Fauvistler formun ana hatlarını belirleyen çizgileri de tam anlamıyla renklerin denetimine vermiş olup, derinlik etkisi ve kütle teşekkülü için de değişik renklerin kullanımına ağırlık vermiştir. Saf renklerle teşekkül edilen Fauvist eserler rengin güçlü etkileriyle dikkat çekmektedir. Konular olağan gündelik yaşam sahneleri veya alışılmış görüntülerden alınmakta ve renklerin geniş yüzeyleri teşkil etmesiyle sağlanan eserlerin bütünlüğünü esas alan biri anlayışla detaydan arındırılmaktadır. Nabiler'in daha temkinli kıldığı bu anlayış Fauvistler tarafından en üst düzeyine çıkartılmıştır. En önemli Nabiler, Pierre Bonnard (1867-1947) ve Eduard Vuillard (1868 - 1940) durgun ve sakin bir anlayışla ortaya koydukları yaşam sahneleriyle tanınmaktadır. Fauvistler'in en önemli ismi olan Henri Matisse (1869 - 1954) ise, resim tarihinin en büyük ustalarından biri olup, renkçi bir ressam olarak önem taşımaktadır. Saf ve parlak renkler kullanarak dünyayı yorumlayan sanatçı yaşamı iyimser bir gözle algılamış ve eserlerine yansıtmıştır. Geleneksel form, mekan ve ışık kullanımını bir tarafa bırakan Matisse kendi özgün üslubunu yaratmıştır.