1973 Istanbul'da doğdu
1997-1999 Bard College, New York, Yüksek Lisans'ını bitirdi.
2000-2001 E.R.B.A.N. Nantes, Yüksek Lisans'ını bitirdi.
2002 IASPIS, Malmö
Kişisel Sergiler:
2001 Utrechr'te Yaşıyor ve Çalışıyor, BeganeGrond, Utrecht, Dördiibiryerde, Fransız Kültür Merkezi, İstanbul
2000 Yeni Sanat Müzesi, IGSP, Istanbul
1999-2000 SlideShow Galerileri, İstanbul, Kopenhag, Hudson, New York
1997 Keith Arnatt Bir Sanatçıdır, BM Çağdaş Sanat Merkezi, istanbul
Grup Sergileri:
2001 Arbetsrum, Rooseunı, Malmö, Yeniden Bak, Proje4L, İstanbul -MUTATIONS/Söylenti Şehri, TN Probe, Tokyo Pamuk Prenses, Centre National de la Photographie, Paris -Kısa Öyküler, Fabbrica del Vapore
2000 İzleyenin itirafları, Dulcinea, İstanbul-Bugünkü Program, Gelecek Program, Yapı Kredi, İstanbul
2000, Guarene Arte, Tokyo-Erken Bahar, Nikolaj, Kopenhag
1998-1999 iskorpit, Badischer Kunstverein, Karlsruhe; Haus der Kulturen, Berlin
Yolda yürürken çokça görürüz; elinde bir sürü yumurtayı üst üste taşıyan, pastaneye götürmeye çalışan çırak çocuklarını. Çocuğun ayağı takılıp düşeyazsa diye düşünmeye başlayınca o anın çok ilginç olduğunun farkına vardım. Böyle bir şey olsaydı felaket olurdu tabii: Çocuk düşer, yumurtalar kırılır, çocuk kovulur vs.
O anın öncesinin heykeli. Gazetelerde, televizyonlarda sürekli felaket haberleri okuyup, izliyoruz. Bana öyle geliyor ki felaket anlarında insanlar bir güzellik buluyor. Sanki fetişik, acıyla karışık bir haz alma duygusu var. Tabii ki bu duygu anında yerini kötü bir trajediye bırakıyor. Ben diyorum ki o sonraki an olmadan bu felaketi hayal edebilseydik, 'güzel'in farkına önceden varabilseydik..
Özkaya, son olarak Halil Altındere ile birlikte güncel sanata ve kurumlarına alışılmışın dışında bir bakışı ortaya koyan “Hayır, hayır, olmuyor, yapamıyorum!” isimli söyleşilerini kitaplaştırmıştı. Kitapta ikili, sanatta konformizm, ihanet, eğitim, taraf tutma, kurumlar ve güncel sanat sergileri gibi konulara da değiniyor.