ABDÜLMECİT EFENDİ (Halife)
(1868-1944)
Sultan II. Abdülaziz’in oğlu olan Abdülmecit Efendi 1868’de İstanbul’da doğdu. 1876’da babasının tahttan indirilmesinden sonra 1908’e kadar sarayda kapalı bir hayat yaşadı. Resimle ilgilendi, yabancı dil öğrendi. 1929’de Vahdettin’in tahta çıkması üzerine veliaht oldu. Gerek yetkin bir sanatçı olarak gerekse sanat ve sanatçıların hamisi kimliğiyle, 1910 yılında şehzadeliği sırasında kurulan Osmanlı Ressamlar Cemiyeti'nin fahri başkanlığını yaptı ve cemiyetin yayınladığı aylık dergiye önemli ölçüde mali destek sağladı.
Abdülmecit'in eserleri duygulu ve gerçekçidir. Renk anlayışı da ileri düzeydeydi. Eserlerinden örnekleri Paris’te düzenlenen büyük yıllık sergiye gönderdi ve aralarından biri sergilenmeye değer görüldü. Haremde Beethoven, Haremde Goethe ve Yavuz Sultan Selim adlı tabloları da 1918 yılında Viyana’da sergilendi. At üzerinde tasvir ettiği Sultan Aziz ile Recaizade Ekrem ve Abdülhak Hamit portreleri sanatçının önemli eserleri arasındadır.
Son halife Abdülmecit Efendi, 23 Ağustos 1944’de sürgünde bulunduğu Paris’te öldü.
kaynak: turkishpaintings.com