Fransa krallarının emriyle XVI. yy. da Fontainebleau şatosunun süslenmesi için girişilen çalışmalar sırasında meydana gelen iki sanat akımını birbirinden ayırmak gerekir.

Birinci Fontaineblau okulu, François I'in getirmiş olduğu İtalyan sanatçıları Rosso ile Primatice'nin etkisi altında doğdu; bunlar kısa zamanda güzel sanatlar yöneticisi oluverdiler; emirlerinde çalışan Pellegrini, Majorici, özellikle de Nicolo dell'Abato, Fransız sanatçılarını yeniden fresk sanatına dönmeğe ve stuka tekniğini öğrenmeğe teşvik etliler.

Bu yeni üslûp, Rat'taello, Michelangelo, Pontormo, Bronzino ve Parmesan'dan çıkan manierizm akımıyla kaynaştı, çıplak ve ince uzun vücutlara, süslemeye, bir çeşit mestolmuşluğa düşkünlük ve öte yandan öz Fransız katkısını sezdiren yapmacık bir saray inceliği bu üslûbun özelliklerindendir. Jean Goujon, Jean Cousin, Antoine Caron ve Diana konusunun büyük yer tuttuğu mitolojik tablolar yapan daha birçok sanatçı bu okula bağlanır. Gravürcülükle yayılan bu estetiğin, Hollanda, İngiltere ve Bohemya'ya kadar önemli etkileri oldu.

Şatoda, Henri IV hesabına girişilen çalışmalardan doğan ikinci Fontainebleau okulu, daha ziyade Flaman etkisinde kalmış birkaç ressamı içine alır: Jean Dhoey, Ambroise Dubois, Toussaint-Dubreuil, Martin Freminet ve Leonard Thiry. Bunlardan bize kalan az sayıdaki eser, birinci okulun süslemelerindeki o yapmacıklı incelikten çok uzaklaşan, biraz ağır, hattâ bazen bayağılığa düşen bir üslûp taşır (Freminet'nin Fontainebleau şapelindeki freskleri).



«Baharın zaferi» Antoine Caron'un eserlerinden detay. Nantes müzesi, Fransa.