Asamblaj
1950'li yıllardan bu yana, özellikle ABD'de uygulanmıştır.
Üç boyutlu kolaj olan asamblajın kökenikübizmdir. Asamblajın mucidi hiç tartışmasız, Gitar (1912) adlı heykeliyle kısıtlayıcı geleneksel tekniklerden kopan Picasso'dur.
Bu akımın diğer önde gelen isimleri Karel Appel, Tony Berlant, Wallace Berman, Joseph Beuys, Louise Bourgeois, John Chamberlain, Bruce Conner, Joseph Cornell, Edward Kien-holz, Donald Lipski, Marîsol, Louise Nevelson, Robert Rauschenberg, Richard Stankiewicz, H.C. Westermann'dır. Julio Gonzalez'in araştırmalarına çok şey borçlu olan bu heykel tekniğini betimlemek için daha çok konstrüksi-yondan söz edilmektedir bugün. Günümüzdeki anlamıyla asamblaj Peter Selz ve William Seitz'in Modern Sanat Müzesi'nde düzenledikleri uThe Art of Assemblage" sergisiyle gerçek tanımım bulmuştur (1961). Asamblaj sanat dışı gereç kullanımına eğilim göstermesi nedeniyle zaman zaman rahatsız edici, zaman zaman da şiirsel görünümler alır. Günlük yaşamın basit nesnelerinden yararlanması ve bunlara ayrıcalık tanıması nedeniyle resmi kültüre karşı tavır almıştır. Figüratif* ya da Soyut*, gizemli, tuhaf, endişe verici vb. olabilir. Asamblaj bir tekniktir, üslup değildir.

bilmediğim bir teknikti teşekkürler ilker bilgilendirme ve paylaşım için karizmanı ekliyorum