Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur...
                                                       
               diyor şair....                                       

resim,seyirciyi içine alıyor ve sırtı dönük figüre muhatap kılıyor,ardından öyylece baktırıyor...figür durgun, durağan, bir şey mi, (belki bir özür mü?bir davet mi?) bekliyor?..figürün önündeki ışık (ki meçhul bir alem.?..ölüm mü?)seyredeni de çekiyor, gözünü alamıyor insan...belki de muhatabını bekliyor?! duruşu bir çağrı belki? belki 'son davet'?....memleketinde yılın 360 günü yağmur yağan biri olarak beğendim....'sıcak' bir yağmur...ve davetkâr...elinize sağlı...+1...

teşekkür ederim hocam..sağolasınız.... şiir için ayrıca teşekkürler

eee bende size özür borçluyum...görmediğim gözden kaçırdığım bir çalışma...yüreğine sağlık serap hocam.....harikasın.... +1