sununun ikinci kısmını da gönderiyorum

bu çocuk mükemmel hocam.inanın zaten bu yasta bu kadar ilerideyse ben derim ki suan onu kurallarla sınırlamadan istediği gibi çizmesine izin vermelisiniz.inanın el çizimlerini gördüğümde inanamadım. bu yastaki bir çocugun bu kadar güzel el çizdigine ilk defa şahit oluyorum .ben diyorumki suan zaten seviyesinin çok çok üstünde onu kurallara bogmak yada resim kurallarını öğretmeye çalışmak onu resimden sogutabilir. belki yaptıgı resimlerdeki yanlışları söylemek daha dogru olur gibime geliyor.tabiiki yine iyisini siz bilirsiniz.böyle bir çocuk inanın ilerde çok çok ii yerlere gelebilir.bu yeteneği keşfettiğiniz için sizi tebrik ediyorum.tüm alkışlar size gelsin. vetabiiki +1  
 hocam 3. gnderdiğinizi yeni okudum okula gidip idareyle veya resim ögretmeniyle knussanız nasıl olur acaba bu çocugun peşinin bırakılmaması gerekiyor. eminim resim öğretmenide bu knuda duyarlı davranacaktır.

             Gülseven Öğretmenim.
             Yazdıklarınıza şimdiden teşekkür ediyorum. Bu konuda yalnız kalmadığıma çok sevindim.
             Yazdıklarınıza hemen cevaplamak istiyorum.
             Geçen sene bu çocuğu özellikle boş saatlerimde, ve sınıf öğretmeninden de izin alarak, öğretmenler odasına alıyordum. O odada benim yanımda çalışıyordu. Bütün öğretmenlerin gözü önünde onun ne kadar önemli biri olduğunu göstermeye çalışıyordum. Ayrıca, açıklama da yapıyordum. İdare ve herkes onun bu durumunu biliyor. Annesi ile konuştum. Ona gerekirse bu çocuğun güzel sanatlara gitmesi durumunda maddi ihtiyaçlarıyla ilgileneceğimi dahi söyledim.
             Ve bu okuldan gitme durumum olduğunda çocuğun bu özel durumunun dikkate alınmasını dahi tembihledim.
             Fakat daha geçen gün bu okula onu yoklamaya gittim. Çocuğu boşvermişler. Şu anda o çocuk maç peşinde koşuyor. Annesi bana, öğretmenlerinin her gün onları maça getirdiğini ve her gün de yenilip geldiklerini söylüyor. Resim defterine baktım şok oldum. dağınık, rezalet. Kısacası güneşe ağız burun yapmayan çocuk, arkadaşlarının resimlerine benzetmeye çalışarak güneşe ağız burun yapmaya başlamaış. Bu olacak iş değil.
             Östelik bu çocuk maddi durumundan dolayı dershaneye de gidemiyecek, yani tek çıkış yolu resim. Şu an bu çocuk sol yanlı olduğu için çok iyi düğüşüyor. ve öğretmenleri de bundan şikayetçı. Sol elini yumruk atmaya harcıyor. Sol bacağını maça harçıyor.
             Evet
             İçler acısı olan taraf da bu işte.
               

           

         
         Öncelikle bu çocuğun yetenekli olduğu konusunda fikir birliğine varabildim.
         İkincisi de
         Haklısınız Arzu öğretmenim.zaten ,yetenkli olduğu için daha fazla üstüne gidilmemesi gerekir. Çocukluğunu yaşaması da önemlidir... Burada benim değinmek istediğim nokta şu: Çevresinde sanat kültürü, bilinci almış kişiler yok. Çocuk, çocukluğunu yaşarken, o sanat kültürü bilinci içinde olan çevrenin yanında olması gerekmez mi. Ailenin bu kültürü alması bile yeterli.
         O çocuğa çok fazla resim bilgisi vermeye çabalamıyorum. Bir şeyleri fark ettirmeye, bilinçlendirmeye çalışıyorum. ileride fark ederse, onun için geç olabilir diye düşünüyorum. Dediğiniz gibi, kendisi mücadele edecek, fakat farkına varırsa mücadele edebilir. Farkına varırsa, resmi de daha farklı sevebilir. Şu an problemleri olduğu kesin. Şimdi 4. sınıfa gidiyor. Yani 4 sene sonra güzel santlar sınavı olacak. Acaba çocukluğunu yaşasın, problemleri çözülsün derken bu geç kalınmaz mı ?
         

        Doğru,
        Teşekkürler Arzu öğretmenim.
        Ben biraz da sanırım , kendi açımdan yoğun bir şekilde onun üzerine düştüm. Aslında biraz da zamana bırakmak lazım. Bu kadar yoğun üzerine düştüğüme göre, yapılması gerekenleri yapmışımdır mutlaka. Ya da yapabildiğim, becerebildiğim kadarını yapabildim.
        Sanırım bu kadar yeter. Daha fazla ileriye gidemiyorum.
        Yine de buradaki öneriler, ve yorumlar belki hepimiz için bir faydası olacaktır. Çünkü bir gün birilerinin karşısına böyle bir çocuk çıkabilir.