İlginize eşekkürler Cem Bahadır (cemcool)..
   Burada sizin ve diğer arkadaşların yorumlarını dikkate alıyor ve katılıyorum.. Bu olaya biraz da duyarlı tarafım ağır basmıştı. Gözümün önüne hep karşılaştığım o çok özel insanlar geçti. Örneğin, bir beden eğitimi öğretmeni arkadaşımın  hareketleri, ya da kostumleri tarif ederken tahtada çizdiği o çizgiler gözümün önünden gitmez. son derece stilize edilmiş ve artıstik çizgileri vardı. Bir santçının o aşamaya gelmesi için uzun yılların çabası gerektiği çizgilerdi onlar. Resim eğitimi sınavına girmiş, kazanmış ve üstelik ısrar da edilmiş. Ama aile tarafından masraflı diye gönderilmemiş.
  Bunun gibi çok özel ve üstün yetenekli bir kaç kişiye de rastladım.. Ve korkarım, bu çocuğun kaderi de ileride bunlardan birine benzeyebilir. Çünkü bunlardan birine benzeyebilmesi için şu anki bulunduğu durum, kuşul ve şartları çok müsait.
   Ben artık üzerine çok fazla gitmiyorum. Zaten bu sene benim yakınımda değil. Fakat yakınımda olmasa da evini arayıp sormayı çoktan kestim. Fakat bu ona karşı kapımı kapttığım anlamına gelmesin.

öğretmenım öncelikle size çabanız için teşekkür etmek istiyorum ve sizi gerçekten yürekten tebrik ediyorum ;slaytları heyecanla izledim bunu da belirtmek isterım; çok etkilendim gerçekten öğrenciniz üstün yetenekli bir öğrenci ;  nasılki 1. sınıf öğrencilerini düşünün öncesinde resim yapmayı çok severler ama okuma yazma öğrenmeye başladıklarında ; okumayı ve yazmayı keşfettıklerınde resimden uzaklaşır ve soğurlar bence muratın durumu da aynen böyle ; belliki futbolu yeni keşfetmiş ve yeni ondan zevk almaya başlamış bu yüzden de resme ilgisini kaybetmiş olabilir ; hiçbir yetenek de çalışmadan açığa çıkmaz ve üzerine düşmedikçede gerilemesi normal yeteğeninin....ama yine çalışmaya başlasa eskisi gibi olacagından da eminim şu an için sadece eli durmuştur o kadar murat yapıcı tip çocuk resmi yapanlardan ; yani konu hakkında ne biliyorsa onu çizmiş ; yaptıkları resımler bir görüş değil ; bir düşünüşün ürünü ...ve muratın şu anki yaşı ;olayları toptan algılama yerıne ayrıntılarla ilgilendiği bir dönem ; tekrar sanata ilgi duymasını sağlanabilir ( belki futbolla ilgilenen ressamları örnek vererek mesela bedri baykamı aklıma ilk o geldi ) röprödüksiyonlarla ilgilenmesini sağlayabilirsiniz ;önce kolay anlaşılabilen ; kolay yorumlayacagı eserlerden başlayarak ; zor anlaşılır özellikte olanlara geçiş yapabilirsiniz belki özel ders vererek onu yanınıza alarak yada okulundakı öğretmenle bağlantı kurarak olabilir ....aklıma ilk aşamada gelen bunlar keşke size daha çok yardımım dokunabilseydi yine de sizi bir kez daha tebrik etmek istiyorum ...... ayrıca muratın eserlerını bizimle paylaştığınız için teşekkürler +1 

  Aksibey, Hale ve Deniz Öğretmenim ... ilgilerinize ve duyarlılığınıza teşekkür ediyorum...
  Bir durum daha var..
  Bulunduğum ilde , Güzel Sanatlar Lisesi yok .. ve onların maddi durumları da yok.. oysa ben bu durumlarına yardımcı olmaya çalışacaktım. Öğrencimin okulu benim bulunduğum okula yakın. Öğretmeni ile konuştum. Öğrencimle de konuştum .Kendisine sürekli okuluna gelemiyeceğimden , kendisinin  bana gelmesi için belli bir gün ayarladım. Geleceğine söz verdi. Annesine de söyledim. Bana ' öyle der ama gelemz. çünkü fotbul peşine gidecektir. ' diye yanıtladı. Ve dediği de oldu. Murat gelemdi. Belli ki öğretmeni de konuştuğum halde duyarsız kaldı..
   Annesi bana bir de şunu demişti ' Hiç umudu kalmadı, kendisini dağıttı .. ' Ben annesinin bu cümlesinden şunu anladım. Okumak için maddi imkan gerekli.. Çünkü annesi bu durumularını çocuklarına yansıtıyordur mutlaka. çünkü..  Okulda bu durumlarından sık sık bize bahseder yakınırdı.  Murat ın umutsuzlu da bu olmalı. Çünkü ben onu bırakmadım. bırakamam da. Oysa annesine gerekli her konuda yardımcı olmaya çalışacağımı söylemiştim. Murat'a da bunu  söylemiştim. Ama onu bu konuda ikna edemedim herhalde. Aile içindeki bu maddiyatsızlık baskın bir şekilde vurgulanıyor olmalı ki, çocuk bundan etkileniyordur muhakkak..
  İşte biraz da bu yüzden uzak durmaya başladım..

  Bazen bir şeyin üzerine çok gittiğimizde, ya da o şeyin üzerinde titrediğimizde sadece dışarıda kalan izleyiciler bunu net görebiliyor ve  farkına varabiliyor. Benim bu yazdıklarımı okuyan sizler de bu durumdasınız benim yanımda..
  Fakat Benim karşımdaki ise sadece bir çocuk.. Beni farketti, ama resimi, sahip olduğu yeteneği farkedemedi, Çünkü farkedebilecek yaşata değil. Yeteneği, kendisinden daha çabuk büyümüş.. Onun o çocuk yaşı , yeteneğinin yaşına yetişemiyor... Bulundu çevrenin sanata bakış açısı ve ailesindeki bu problem ile de çok çabuk farkedebileceği de meçhul zaten.. Ders saatinin 1 saatlik bir zamanda işleniyor olması da böyle yetenekli öğrencilerin üzerine gidilmesini engelliyor muhakkak..
  Belki ben, onun hayatına bu şekilde girmekle, ileride unutamaıyacağı bir anı olarak onda kalabilirse, onun resime yönelmesine de bir pay oluşturabilir diye düşünüyorum. Zaten üzerine bu kadar düşmemdeki niyetimin bir parçası da buydu. Çünkü onun bu yaşına göre çok büyük kalan yeteneği ile kendisine nasıl ulaşabileciğimi açıksası ben de bilmiyordum. İnanın siz de böyle bir çocuğun karşısında onu nasıl eğiteceğinizi bilmede zorlanırdınız.. Çünkü en ufak bir hata, böyle dahi birini bir anda yok edebilir.
   Ve diliyorum ki , ben böyle bir hata yapmamışımdır. yine diliyorum ki , ileride onun aklında hatırlanan olumlu biri olurum ki, bu da onu resme yönelmesini teşvik eder.. Evet.. dilemekten, ve beklemekten başka yapılacak bir şey kalmadı..
    Ve son olarak da..
    Bir gün Murat Cinalioğlu adında birinin sesini duyabilmeyi diliyorum..
 

İlginize teşekkür ederim Deniz Öğretmenim ;

Belirttiğiniz ilgili konuyu okudum. Ve, Türkiye 'deki üstün yetenkli öğrencilerin eğitim durumları maalesef böyle bir durumda.. Özellikle de o üstün yetenek sanatsal alanda olduğunda daha da vahim bir durumla karşılaşıyoruz. Çünkü sanat alanında sadece yetenekli demek yeterli oluyor. Bu yüzden sanat konusunda üstün yetenekli olmanın ne olduğu daha bilinmiyor, ya da bilinmesinin gereği duyulmuyor.
Maalesef okullarımız, teste odaklanmış ve bir yarış halinde..

Ve en önemlisi de aileler..... Aile bir eğitimci değilse, hatta eğitim görmemişse durum daha da kötüye gider.