Gönderen Konu: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER (Okunma sayısı 60565 defa)

yoldaş · « : 06 Ağustos 2010, 21:16:46 »

Ebru Kelimesi :
Ebru kelimesinin anlamı hakkında çeşitli görüşler ileri sürülmüştür. Kanaatimizce en çok benimsenen görüşe göre ebru kelimesi, bulut anlamına gelen ebri kelimesinin galat olarak ebru şeklinde kullanılmasıdır. Gerçekten de su yüzeyine atılan boyalar zaman zaman gökyüzündeki bulut kümelerini andırmaktadır. Ayrıca; yine Farsça kökenli olan âbı-ray yani su yüzeyi kelimesinin ebru şeklinde kullanıldığı da bir görüş olarak söylenmektedir.
Uğur Derman hocamızın “ Türk Sanatında Ebru” adlı kitabında bu konuyla ilgili yapılan açıklama şöyledir: Kelimenin kaynağı bulut gibi, bulutumsu veya kuş anlamlarına gelebildiğini söyledikten sonra Şemsettin Sami’ nin Kamus-ı Türkî isimli kitabını kaynak gösterir (sayfa 65) burada yapılan izaha göre Ebru kelimesinin aslı Farsça Ebrî ( Bulut renginde,bulutumsu) veya Çağatayca Ebre (roba,elbise yüzü,kürk kabı, hare gibi dalgalı ve dumanlı kumaş) olduğunu söyler. Kökeni nereden gelirse gelsin, günümüzde ebru kelimesine çok özel bir anlam yüklenmiş buna göre kağıda,kumaşa, ağaca ve hatta çiniye dahi uygulanabilen büyülü ve alımlı bir sanatın ismi olmuştur.

Tarihçesi :
Ebru sanatının ne zaman başladığını kesin olarak söylemek mümkün değildir. Ama bütün sanatkarların ortak görüşü bu sanatın bir Türk sanatı olduğudur. Kelimenin kullanılışında Çağatay Türkçesine kadar inilmesi de bu görüşü desteklemektedir. VIII.asırda Çin’ de Liu Shaa Shien isimli benzer bir sanatın 12. asırda da Japonya da ortaya çıkan Suinaqashi adıyla yine ebruya benzeyen bir sanatın varlığı bilinmektedir.

Ne var ki; Türkistan da ortaya çıkan ve daha sonra ipek yolunu takiben İran üzerinden Anadolu’ya gelen ebru sanatı yukarıdaki bahsedilen sanatlardan tamamen farklıdır.
Ebru sanatının VIII. YY’ da orta Asya da Türkistan da ortaya çıktığı XVI. YY’ da da Anadolu’ya İstanbul’ a geldiği kabul edilir. Elimizde en eski ebrular arasında Topkapı Sarayında bulunan Arifi’ nin 1539 tarihli Gul-i Çevgan , Heratlı Mir Ali’ nin İstanbul Üniversitesi kütüphanesinde bulunan 1539 tarihli iki kıtasının bulunduğu ebrular, Uğur Derman koleksiyonunda bulunan Maliki Deylemiye ait bir kıtanın yazıldığı 1554 tarihli ebru ve Fuzuli’ nin “ Had-i Kât üs Sueda” ( Mutluluklar Bahçesi) isimli eserinin bir kopyasında kullanılmış olan ebrular bulunmaktadır.

Ebru Çeşitleri :
Battal Ebru :
Tarz-ı Kadim’de denilen bu ebru çeşidi boyaların sırasıyla az açılandan başlayarak çok açılanına varıncaya kadar tekneye fırça yardımıyla serpilmesi suretiyle elde edilen ebrûdur. Yapılan işlem bakımından en basit ebrû olmasına rağmen sonuç itibariyle yapılması en zor olan ebrû dur. Ebrûnun ilk mektebi sayılır. Battal ebrûyu başaramayan diğer ebru çeşitlerini yapamaz.Ebrûcunun ustalığı yapmış olduğu battal ebrûdan belli olur. Zira peş peşe atılan boyaların öd ayarları doğru yapılmazsa kitre yüzeyinde boyalar arasında boş kalan renksiz damarlar mermer damarından daha büyük olur.
Ebru dilinde buna “falso” denir. Ya da boyalarda fazla öd bulunursa ebru damarları birbirine çok sıkışır, kağıt tekneden sıyrılırken boyalar akar yada birbirine karışır. Battal ebrû yan kağıdı olarak kullanıldığı gibi aharlanıp eskiden kitap kabı olarak da kullanılırdı. Ayrıca levha kenarlarında dış pervaz olarak ta kullanılır. Son zamanlarda soyut resimden hoşlanan sanatseverler levha olarak ta evlerine asmaktadırlar.

Gel git Ebrûsu :
Battal ebrû yapıldıktan sonra kalın bir biz ile teknenin önce bir kenarına sonra diğer kenarına paralel bir ileri bir geri karıştırılarak yapılan ebrûdur.

Üzerine serpme yapılırsa daha güzel olur. Levha kenarlarında ara pervaz olarak kullanılır.

Şal Ebrû :
Gel git ebrûsu yapıldıktan sonra serpme yapmadan önce bizle teknenin üzerinde kavisli şekiller vermek suretiyle yapılan ebrûdur.

Yan kağıdı olarak veya levha kağıtlarında dış pervaz ara pervaz olarak kullanılır.
Serpmeli Battal :
Battal ebrû yapıldıktan sonra kitresi fazla olan boyalardan herhangi birisi fırçadaki boya kavanozuna iyice sıkıldıktan sonra tekneye serpilmesiyle elde edilir.
Yan kağıdı olarak ve levha kenarlarında dış pervaz olarak kullanılır.
Zemin Ebrûsu :
Aynı boyadan az ödlü, çok ödlü ve neftli olarak 3 kavanoz boya hazırlanır. Bunlar tekneye serpilerek battal ebrû yapılır. Neftli boya yerine açık renkli bir boyada serpilebilir.Zemin ebrûsu çiçekli ebrû yapmak için alt fon oluşturur. Öylece alındığı zaman ise aharlanıp hat sanatı için kullanılır.
Çiçekli Ebru :
Ebrûda papatya çiçeğini ilk defa stilize eden Mustafa Düzgünman’dır. Çiçekli ebrûnun çeşitleri fazladır. Lâle ebrusu, menekşe ebrusu,karanfil ebrûsu, gelincik ebrûsu,papatya ebrûsu,sümbül ebrûsu,efsun ebrûsu,gül ebrûsu gibi.
Akkase Ebrûsu :
Önce bir kağıda hafif ebrû yapılır. Kuruduktan sonra Zamk-ı Arabi ile üzerine yazı yazılır. Oda kuruduktan sonra kağıt tekrar ebrû teknesine batırılır. Çıkan ebru yazılı ebrûdur.

MALZEMELER :
1- Boyalar : Türk Ebrû sanatında suda erimeyen asit ve kazein içermeyen ışıktan etkilenmeyen doğal ve toprak asıllı boyalar kullanılır. Bazı renkler taş veya toprağın bizzat kendi rengidir. Bazı renkler oksit boyaların renkleridir. Bazı renkler ise pigment asıllıdır.
2- Oksit Boyalar : Sarı oksit, kırmızı oksit,yeşil oksit,kahverengi oksit,bunlardan oksit sarı inorganik bir pigmenttir. Oksit kırmızı,aşı boyası da denir inorganik bir pigmenttir.Oksit kahverengi çeşitli tonları vardır , inorganik pigmenttir. Ebruda kullanılan beyaz ince üstübeç boya yapmak için kullanılır ve yağsızdır. Yağlı olan litopon üstübeci neftli boya hazırlamada kullanılır. Siyah karbondur, isten yapılır çok hafif olduğu için yalnız kullanılmaz toprakla karıştırılır. Kırmızı rengin pigment olanı ise organiktir. Çiçek yapmakta kullanılır.Lahor çiviti, bir başka ismi bebe çivitidir, bebeklerin ağzında oluşan aft tedavisinde kullanılır. Gevrek taşı gibidir. Bitkisel ve çok güçlü bir boyadır. Taş gibidir. Dövülerek toz haline getirilir. Çamaşır çividi beyaz çamaşırlar için ağartıcı olarak kullanılır. Mavi bir tozdur. Sarı,mor,kırmızı,yeşil,mavi renklerin pigment olanları da vardır. Turuncu rengin hem oksit hem de pigment olanı bulunur. Yeşil boyanın da oksit olanı ve pigment olanı vardır. Ayrıca biz Kastamonu’da Küre İlçemizden yeşil boyanın toprak olanını elde ettik.
Kastamonu’muzda merkez ve ilçelerinin çeşitli yerlerinde topraktan elde edebileceğimiz bir çok rengimiz mevcuttur. Beyaz rengi merkeze bağlı “Kayalı Köyü” nden pekmez toprağından elde ederiz. Şehir merkezinden “Gökdere Mahallesi”nden gri renkte boya elde ederiz. “Kızıl Bayır “ mahallemizden ve aynı zamanda eski kışlanın bulunduğu bölgeden (yeni alay bölgesinin bulunduğu yerden) kırmızı boyamızı elde ederiz. Sarı renkli topraklarımız yöremizin çeşitli yerlerinde bolca bulunur. Araç ilçesinin çevresinde çeşitli tonlarda kahverengi, Doğanyurt ilçemizin yolu üzerinde ise açık yeşil renkleri bulmak mümkündür. Bunların yanı sıra Tosya yolundan, Çatalzeytin yolundaki Yaralıgöz tepesinin çevresinden yine güzel renkler bulabiliriz. Topraktan elde edilen ebrû boyası teknede hiç sorun çıkarmaz. Buna karşı oksit veya pigment boyaları kıvamına getirmek oldukça zahmetlidir. Bu tür boyaların içine genellikle toprak boya koymak suretiyle terbiye etmek mümkündür. Aynı zamanda toprağın rengi göze hoş gelen ve gönül alıcı tatlılığa sahipken oksit veya pigment boyalar genellikle sert ve itici bir görüntü oluşturduklarından tek başlarına kullanılmaları hoş değildir. Bu türlü boyaların içine toprak katarak renklerini daha çekici hale getirmelidir. Ebrûcular genelde İstanbul’da bulunduklarından kitaplarda toprak olarak sadece çamlıca toprağı zikredilmiştir. Halbuki Anadolu muz Ebrûda kullanabileceğimiz zengin toprak çeşitleriyle doludur.
3- Boyaların Hazırlanışı : Oksit ve pigment boyalar toz olarak satılır. Alındığı gibi kullanılmaz. 60×60 düz bir mermer üzerinde desteseng (el taşı) yardımıyla krem kıvamına gelinceye kadar suyla inceltilerek ezilir. Ezilen her bir boya spatula yardımıyla ana kap dediğimiz kavanozlara konulur,içlerine bir miktar öd ve su ilave edilir ve kapakları kapatılır. Lahor çivitini ezmeye gerek yoktur, kavanozun içerisine sıcak su koyduğumuz zaman kendiliğinden erir. Tabiattan elde ettiğimiz toprak boyalar istenilirse mermerde ezilerek kullanılabileceği gibi toprağın renginin süzmek suretiyle alınmasıyla da kullanılabilir. Bunun için önce bir iki avuç toprak geniş bir kovaya konulup, kova tamamen suyla doldurulur., bir sopa yardımıyla güzelce karıştırılır ve iki üç dakika bekledikten sonra bir başka kovanın içine tülbentten süzerek sadece suyu aktarılır. Bir gün bekletilince suyun bulanığı dibe çöker. Üzerinde temiz su kalır, bu su hortum vasıtasıyla dipteki tortuyu harekete geçirmeden başka bir kovaya boşaltılır. Dipteki tortu ebrû boyası olarak kullanılır. Renklerin elde edilişinde oksit veya toprağın bizzat kendi rengi kullanılabileceği gibi başka renklerle karıştırmak suretiyle değişik renkler elde etmemiz de mümkündür. Bu işlem tamamen ebrû sanatçısının kendi tercihine göre şekillenir. Boyaların karıştırılarak yeni renkler elde edilme işlemi ana kaplardan ikinci ve üçüncü kavanozlara aktarılırken yapılır. İkinci kavanozlara konulan boyalar içine az öd katılarak daha az açılması sağlanır. Üçüncü kavanozlara konulan boyalara da az öd katarak çok açılması sağlanır.
4- Sığır Ödü : Boyaların tekne üzerinde batmadan yüzebilmelerini ve aynı zamanda istediğimiz büyüklükte açılmalarını sağlamak için sığır ödü kullanılır. Öd, boyaların tekne üzerinde birbirlerine karışmasını da önler. Sığır ödü yüzey aktif asitler içerir. Kitrenin üzerindeki yüzey gerilimini kırarak boyanın açılmasını sağlar. Mezbahadan alınan sığır ödü bir tülbent yardımıyla başka bir kaba süzülerek aktarılır. Böylece içerisinde bulunan köpük, yağ ve kan temizlenir. Bu kaptaki sığır ödü, ağzı güzelce kapatılarak muhafaza edilir. Lazım oldukça şırınga yardımıyla boyaların içerisine katılır. Boya kavanozlarımızı 3 bölüme ayırmıştık. Bu kavanozlardan 1. de ezmiş olduğumuz boyalar bulunmaktadır. Bunlara ana kap diyoruz. Ana kaptan bir kaşık yardımıyla 2. ve 3. kavanozlarımıza boya aktarırız. Aktardığımız bu kavanozlara su ve öd katarak onları karıştırırız. Genellikle az açılmasını istediğimiz boyalara az öd katarak, çok açılmasını istediğimiz boyalara da çok öd katarız. Tekneye boyaları serperken önce az açılan boyaları, daha sonra çok açılan boyaları kullanırız. Çiçek ve yaprak yapmakta kullandığımız boyalara da fazla öd koyarız. Ebrûculuğun en önemli kısımlarından birisi boyaların su ve öd ayarıdır. Bu zamanla deneme ve yanılma yöntemiyle öğrenilebilir. Boyanın su yüzeyinde ne kadar açıldığını öğrenebilmek için kavanoza batırdığımız bizi suyun üzerine damlatırız. Az açılan boya takriben 4-5 cm çapında çok açılan boya 7-8 cm çapında olur. Çok açılmalarını istediğimiz boya az açılıyorsa içine birkaç damla daha öd katmamız gerekmektedir. Koyun ödü kullanılmaz. Bazı sanatçılar ödü benmari yöntemi ile kaynatırlar ve o şekilde muhafaza ederler. Yani mezbahadan gelen ödü metal bir kap içine koyup içinde su kaynayan başka bir kabın içerisine oturturlar ve üzerinde oluşan yağ ve köpükler temizlenir ve böylece bir kavanoza doldurulur. Tecrübelerime dayanarak söyleyebilirim ki, mezbahadan alınan öd süzüldükten sonra, ağzı kapalı bir kap içinde uzun yıllar muhafaza edilebilmektedir. Ödün kendisi asit olduğundan artık bozulacak yeril kalmamıştır.
5- Kitrenin Hazırlanışı : Özellikle Anadolu’muzda bulunan Geven ismiyle bilinen bir bitkinin özünden elde edilen bir sıvıdır. Kitre özellikle Temmuz- Ağustos aylarında geven bitkisinin kök kısmı bir karış kadar kazılmak suretiyle açılır, uygun bir bıçak yardımıyla bitkinin kökü yarılır. Yarılan bu kısımdan koyu kıvamda bitkinin özü akar. Güneş ile temas etmesi sonucunda sertleşir. 15 gün içerisinde toplanması gerekir. Kuruma esnasında şayet yağmur yağarsa kitre bozulur ve onunla ebru yapılmaz. Aktarlardan kitre alırken beyaz ve topraksız olanı bilhassa “fiyor kitre “ diye satılanı tercih edilir. İran’dan gelen kağıt beyazına yakın renkte olan kitre ebrû sanatında iyi sonuç vermez. Bizim kullanmış olduğumuz kitrenin rengi krem beyazı olmalıdır. Aynı zamanda o senenin ilk ürünü olmasına dikkat etmelidir. Batı dünyasında kitre yerine deniz kadayıfı kullanılmaktadır. 35×50 ebadındaki bir tekne için yaklaşık bir avuç (30-40 gr) kitre kovanın içerisine dökülür. Üzerine de 1-2 litre su konulur. Kullanacağımız suyun da önemi vardır. Her türlü su ebrûda kullanılmaz. Özellikle kireçsiz saf su tercih edilir. Şayet bu şekildi su bulunamazsa su kaynatılır ve o şekilde su soğuduktan sonra kullanılır. Kovanın içinde kitre kendiliğinden kabarmaya başlar. 1 gün sonra kitreyi yoğururuz. Yalnız kitreyi yoğurmadan evvel her seferinde ellerimizi yıkayıp üzerindeki yağlardan arındırmalıyız. Yeri gelmişken söyleyelim sağ zerrecikleri ve sabun zerrecikleri kitreyi bozar. Şayet kısa zaman içerisinde ebrû yapmak istiyorsak saat başı kitremizi yoğururuz birer litre su ilave ederiz. Şurasını unutmayalım biz ne yaparsak yapalım kitrenin kendine mahsus bir çözülme süresi vardır. Bu zaman dolmadan kitre tamamen çözülmez. Bazen aceleci davranır ve fazla su katarsak o zaman kitre olması gerekenden daha fazla cıvır, boyalar teknenin üzerinde uçuşur.Kitre yoğurma işlemini bir hafta içerisine yaymak güzel olur. Her gün birkaç defa yoğurup su kattıktan sonra çözülmesi için kendi haline bırakırız. Bir avuç kitre için yaklaşık 7-8 litre su ilave edilir. Elbette bunun ayarı zaman içerisinde tecrübeler sonucunda bilinebilir. Yeni öğreniyorsak aceleci davranmayıp kitremizi yavaş yavaş ayarına bakarak sulandırmamızda fayda vardır. Kitrenin ayarını anlatabilmek için içtiğimiz salep kıvamını veya koyu ayran kıvamını örnek gösterebiliriz. Hazırlamış olduğumuz kitremizi tekneye dökmeden önce kaput bezi, amerikan bezi, mermerşahi den yaptığımız kitre torbası ile en az üç defa süzmemiz gerekmektedir.
6- Kitrenin Ayarı : Tekneye boşalttığımız kitrenin ebrû yapacak kıvama gelip gelmediğini anlamak için üzerine biz vasıtasıyla bir damla boya damlatırız. Şayet zorla açılıyorsa ve dairenin kenarları kırık kırık oluyorsa kitremiz koyu demektir, yeniden su katıp karıştırmamız gerekmektedir. Damlattığımız boya hızla açılıp olduğu yerde kalması gerekir. Biz ile çektiğimiz zaman boya geri gitmemelidir. Çok sulu oluyorsa bu seferde boya alır başını gider.
7- Fırça Yapımı : Ebrû fırçasının çubuğu gül dalından olmalıdır. Çubuk düzgün sopalardan olmalı, uzunluğu dirsek boyunda olmalıdır. Kesmiş olduğumuz gül çubukları üzerindeki dikenler koparılır, çubuğun kabuğu soyulmaz. Çubuklar iyice kuruduktan sonra fırça yapımında kullanılır. Fırçada kullanacağımız bir diğer malzeme de at kuyruğudur. Özellikle yaşlı atların kuyruğu tercih edilmelidir. Ayrıca bağlamak için misina gerekmektedir. Çubuğumuzun uç kısmına 2,5 cm civarında bali yapıştırıcısı sürdükten sonra orantılı bir şekilde at kuyruğunu üzerine koyarız ve misina ile sararız. Daha sonra makasla fırçamızın ucunu düzeltiriz.Sağlam olması için misinanın üzerine de bali sürüp kurumaya bırakırız.
8- Tekne : Çelik, krom veya galvanizli saçtan tekne yapılır.Derinliği 5 cm boyutları 36×51 cm olmalıdır. Kağıdı çekeceğimiz tarafına kağıdı çizmemesi için 2-3 mm kalınlığında bir mil kaynattırılırsa daha iyi olur.
9- Taraklar : Taraklı ebrû yapmak için çeşitli aralıklarda taraklar yapmamız gerekmektedir. Normal tarakların aralıklarını yarım cm olmalıdır.Bunun dışında isteyen istediği aralıklarda taraklar yapabilir. Taraklar boncuk iğnesi denilen ince iğnelerin yada çatal iğnelerin düz bir tahta üzerine çakılarak veya yapıştırılarak tespit edilmesi şeklinde yapılır. Tarakların boyu teknenin boyundan bir miktar kısa olması gerekir. Teknenin dikey ve yatay boyutuna göre taraklar yapılabilir.
10- Bizler : Tekneye boya damlatmak teknenin yüzeyindeki boyalara şekil vermek aynı zamanda tekneyi karıştırmak için farklı kalınlıklarda bizler kullanılır. Bunun içinde çeşitli kalınlıklarda teller veya çiviler ağaç bir sapa yerleştirilmek suretiyle yapılır. Mümkün olduğu kadar paslanmaz metallerden tercih edilmelidir.
11- Neft : Eskiden Eğriboz adasından gelen çam nefti kullanılırdı. Ama şu anda bulmak mümkün değildir. Ebrû yapımında tabii neft kullanılır. Ayrı bir kaba ayrılan boyaya damla damla istenilen sonuç elde edilene kadar neft ilave edilir. Neftli boyaya batırılan fırça iyice temizlenmeden normal boya kavanozuna sokulmaz.
12- Kağıt : Birinci hamur kağıt tercih edilir. Normal olarak 90 gr olması iyi olur. Toptancıdan 70×100 ebadında alınan kağıt 4 parçaya bölünür. 35×50 olarak kullanılır. Şamua kağıt da kullanılabilir.
Teknenin üzerini temizlemek amacıyla 3. hamur kağıt tekne ebadında kestirilmelidir.Veyahut bunun için gazete kağıdı kullanılabilir.

EBRÛNUN YAPILIŞI :

Ebrû yapımında iki önemli bölüm vardır. Bunlardan birisi boyaların ayarı, bir diğeri de kitrenin ayarıdır. Bu iki ayrı malzemenin ayarları tam anlamıyla birbirini tutmazsa ebrû yapımı gerçekleşmez. Öncelikle boyalar güzel ezilmiş, çok güzel karıştırılmış olmalıdır. İçerisine katılan öd miktarı hassas bir ölçümde yapılmalıdır. Battal ebrû için ayrı kavında boyalar hazırlanır. Çiçekli ebrû için ise ayrı kıvamda boyalar hazırlanır. Özellikle çiçek yapımında kullanılan renkler hazırlanırken öd su ayarına daha fazla özen göstermelidir. Battal ebrûlar ve çiçekli ebrûlar fırça ile serpmek suretiyle yapılırken kumlu ve kılçıklı ebrûlar damlatmak suretiyle yapılır. Kitrenin yoğunluğu buharlaşmayla sürekli artar. Belli bir zaman sonra ise çürümeye başlar ve yoğunluğu sürekli azalır. Ebrûcu bunu dikkate almak zorundadır. Boyaların içine katılan öd zamanla kuvvetini kaybeder. Bu yüzden ebrûcu her gün teknesinin başında boyaların öd ve su ayarını yeniden kontrol eder. Teknik olarak her mevsimde ebrû yapılabilse de güzel sonuçlar elde etmek için sıcaklığın 18-20 derece, nemin %60 ‘ ın altında olması gerekmektedir. En güzel ebrûlar kış mevsiminde çıkar. Boyalar tekne üzerine serpilirken her tarafa dengeli olarak dağıtılmalıdır. Tekne içindeki kitrenin yoğunluğu teknenin her tarafında ayrı olmalıdır. Çiçek yaparken kitrenin üzerine değdirmiş olduğumuz bizi her seferinde temizlememiz gerekmektedir. Teknemizi kullanmadığımız zaman üzerini kaymak tutmaması için mutlaka kağıtla kapalı olarak tutmamız gerekmektedir.
Teknenin üzerine ebrû yaparken şayet üzerine toz düşerse veya bir hata yaparsak o bölümü küçük bir kağıt daldırmak suretiyle alabiliriz. Tekneye atmış olduğumuz boyalar yıldız şeklinde teknenin yüzeyinde kırılırsa o takdirde kitremizin üzerinde yağ veya sabun gibi yabancı bir madde olabilir. Bunun içinde teknenin yüzeyini birkaç defa 3. hamur kağıtla çekmemiz gerekmektedir. Şayet suyun içindeki kireç yüzünden oluyorsa kitremizi soğuk bir yerde bekletmemiz gerekir. Uzun süre kullanmış olduğumuz kitrede yıldızlanma olduysa kitre çürümüş demektir. Artık o teknede ebrû yapılmaz.

ALINTI : http://www.kaybolansanatlar.com/?cat=1

yoldaş · « **Yanıtla #1 :** 06 Ağustos 2010, 21:18:05 »

yoldaş · « **Yanıtla #2 :** 06 Ağustos 2010, 21:18:49 »

yoldaş · « **Yanıtla #3 :** 06 Ağustos 2010, 21:20:39 »

yoldaş · « **Yanıtla #4 :** 06 Ağustos 2010, 21:21:49 »

yoldaş · « **Yanıtla #5 :** 06 Ağustos 2010, 21:22:56 »

yoldaş · « **Yanıtla #6 :** 06 Ağustos 2010, 21:24:02 »

yoldaş · « **Yanıtla #7 :** 06 Ağustos 2010, 21:25:21 »

yoldaş · « **Yanıtla #8 :** 06 Ağustos 2010, 21:26:55 »

yoldaş · « **Yanıtla #9 :** 06 Ağustos 2010, 21:28:16 »

Haberler:

Gönderen Konu: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER (Okunma sayısı 60565 defa)

yoldaş

EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER

yoldaş

Ynt: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER

yoldaş

Ynt: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER

yoldaş

Ynt: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER

yoldaş

Ynt: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER

yoldaş

Ynt: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER

yoldaş

Ynt: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER

yoldaş

Ynt: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER

yoldaş

Ynt: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER

yoldaş

Ynt: EBRU SANATI,ÇEŞİTLERİ, YAPILIŞI, ÖRNEKLER