Erol Özdayı
1951 İzmir doğumluyum.1978 yılından beri eczacılık mesleğimi sürdürüyorum. Evliyim, biri İzmir Dokuz Eylül Güzel Sanatlar Fakültesi Fotoğraf Bölümünü, diğeri Hacettepe Üniversitesi Ankara Devlet Konservatuarı Vurmalı Çalgılar Bölümünü bitiren iki oğlumuz var.
Üniversite yıllarından beri fotoğrafa ilgi duymaktayım. Karanlık odayla gerçek anlamda tanışmam o dönemlerde oldu. İzmir Fransız Kültür Merkezi’nde dil eğitimi aldığım senelerde oranın karanlık odasında ilk denemelerimi yapmaya başladım. Daha sonraki yıllarda Türk-Amerikan Derneği fotoğraf kulübünde devam etmeye başladığım fotoğraf çalışmalarımı İFOD’u ( İzmir Fotoğraf Sanatı Derneği ) kurmamızla birlikte orada sürdürdüm. Daha özgür ve bağımsız bir ortamda çalışma olanağına kavuştuk. Derneklerin, eğitim aşamasından tutun da üretilenlerin sunulup paylaşılmasına ve yeni yaratımlara özendirmesine varan ve asla küçümsenmeyecek işlevleri olduğu görüşümü inatla sürdürüyorum. İnatla diyorum, çünkü derneklerin, ülkenin genel yapısından hiç de farklı olmayan eksikleri ve sanat fotoğrafına bakışta kat edilmesi gereken oldukça ciddi mesafeleri almak zorunda olduğunun bilincindeyim. Bu da, bu işin felsefesini iyi bilen eleştirel mekanizmaların giderek artmasıyla olası diyorum.
Örgütlülüğün, sivil toplum insanı olabilmenin önemine hep inandım. Eczacılık mesleğimi yaparken de akvaryumumun dışına çıkmanın yöntemleri olarak yıllarca Eczacı Odasında ve EDAK ecza kooperatifinde gönüllü olarak görev aldım.
Otuz yıldan fazla bir süredir fotoğrafla iç içeyim. Küçük ilgiler şeklinde başlayan bu uğraş zamana yayıldıkça yaşam biçimim olmaya başladı. Şimdi artık dostlarım benim eczacılık kimliğimden çok fotoğraf tutkumu ön plana çıkarır oldular.
Fotoğraf makinamın vizörü, 1978 yılından beri içinde yaşadığım eczanemin yani “akvaryum”un dışındaki dünyaya açılan pencerem oldu hep.
Yarışmalar, ödüller, yurt dışı, yurt içi karma ve kişisel sergiler, saydam gösterileri, dernekte seminer öğretmenliği vs. yaşantımın bölünemez parçaları oldular . Ve de ben böyle mutlu oldum .
Her gün milyonlarca karelik görsel bombardıman altında kaldığımız günümüzde fotoğrafın, insanın kendini ifade aracı olarak seçilen, belki de en zor yöntem olduğunun bilinciyle üretmeye çalışıyorum. Çağımızın tanığı olma uğraşının , salt belge oluşturma görevine indirgenmemesi, bunun dışında sanatsal bir işlevi olduğunu da göz ardı etmemeye çalışarak üretimimi sürdürmeye çalışıyorum.
Çok değerli eşim Nedret fotoğraf konusunda benim en iyi, bir o kadar da acımasız, fakat yapıcı eleştirmenim olmuştur ve olmaya devam etmektedir.
Genel anlamda sanatla uğraşanların, sırça köşklerinin içinden bakarak değil,ürettikleriyle birlikte insan sıcaklığını, coşku ve sevgilerini de, populizmin batağına saplanmadan , eleştirel bakışlarından ödün vermeden olabildiğince paylaşıma açmalarından yanayım.
Erol ÖZDAYI
www.erolozdayi.comsanatçının fotoğraflarına burdan ulaşabilirsiniz tıklayın
Ana Sayfa
Yardım
Giriş Yap
Kayıt Ol
