dün gece bakmıştım bu açtığınız konuya ama bir şey diyememiştim..çünkü sıraladığınız herşey birbirini etkileyen ve bağlayan sorunlardı..ama birşey demek istemeyişimin en önemlisi arasında bana göre;biz eğitmenlerin eksik taraflarıydı..buna bir yerde itiraf edememek de diyebiliriz..ama siz değinmişsiniz ne güzel

sıraladığınız herşey bir tarafa hocam,sanırım bizim yeterli olup olmadığımız en önemli sorun...evet belki biliyoruz bi çok şeyi..bir yığın angarya işlerin yapılacak olması ve daha bir çok şey,en başta çocuklara sanatı nasıl sevdiririz konusunu engelliyordur...ama bana kalırsa en büyük engel(genel olarak)yinede biziz..
planlar -müfredatlar -tutanaklar neyi belirtirse belirtsin, en başından çocuklara sanat nedir?sorusuna ONLARIN ANLAYACAĞI BİR DİLDEN yanıt veremezsek ve sevdiremezsek çok da hedefe ulaşmış sayılmayız.. bunu yaparken bi şekilde herkesin anlatacağı söyleyeceği birşeyleri olmalı (konuya sahip çıkmaları açısından) ..bizim en önce ulaşmamız gereken hedefler çocuklardır aslında...öğrenciler ve öğretmenleri aynı yöne baktıkları taktirde sanırım sanat heryerde her koşulda konuşmaya devam edecektir.....bana göre yani ..saygılar size