Gönderen Konu: Eser Afacan'ın hikayesi.. Çok etkileyici  (Okunma sayısı 2369 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı leonardo5

  • Kübra Bekmez
  • Tecrübeli
  • ***
  • İleti: 329
  • Karizma Puanı: 278
Eser Afacan'ın hikayesi.. Çok etkileyici
« : 21 Mayıs 2010, 21:20:37 »






Tarsus da doğdum.
-Adanada büyüdüm.
Egitim surecim Adana –Tarsus –Ingiltere ve Norvec de gecti .


Resmi neden seçtiniz?
-Resmi ben secmedim. Aklimin ucundan bile gecmedi.
Norvec de oturum almak icin Avukatimin bir lafina cok bozuldum .
Inat başladı.
Bana Norvec de kalabilmek icin ya Iltica etmemi yada ozel bir kisi olmam gerekdigini soyledi .
Ve o gülüşü (ALAYLI gülüşü) hiç unutamıyorum. Iltica istemiyordum.
Onume bir kagit koydular yok Turkiyede iskence gormusum yok suymus buymus bir suru yalan .
Red ettim. O zaman da ozel yetenek olmam gerekdigini söyledi.
Cocukken resim yapardim. Dans ederdim.
Spor yapardim .
Durumum en müsait resim di. Zaten gir gir bir dersdi. Kolay gibi gozukdu. Ben ressamim dedim. Bunu isbat etmem gerekdigini söyledi.
Bu da ismiydi?. Andy Warhol un CORBA kutusunu sıkdıgi teneke yi ben de sıkabilirdim. 15 milyon dolara satilmisti. Bedri Baykamin gazeteleri kesip üstüne Ben burdaydim yazisini ben de yazabilirdim.
Picasonun yuvarlak larini hatta nokta virgullerini yapmak icden bile degildi .
Ama yemediler. Ortada bir gerçek vardı.
Kimsenin yapamiyacagi bir sey yapmam gerekdigini soyledi .
Yani onlar in yaptigini her kes yapabiliyormu diye dusundum tabiii .
Hic kimsenin yapamiyacagi bi sey. Ne olabilir.
? Boyle bir resim gurubu yokdu o zamanlar.
Tarihde kalmıştı. Ama benim başka çarem yokdu.
Tarihimi geri istiyordum.
Ben Clasik ressamim dedim. Bak o olur dedi. Ve ben başladım.
Bir hikaye vardır.
Cocuk bagirmis Kral Ciplak diye .
Iste O gun o cocuk dogdu. O cocuk benim. Simdi büyüdüm. Kral hala ciplak. Ama ben cocuk degilim artik.
O zamanlar Türkiye çok kariskdi., Anarsi Butun sokasklardaydi.
Bilhassa Universitelerde. Fakat benim nedenim bu değildi. Sokaskda turna sesine dayanamiyordum. Trafikde turna calmiyan bir ülkeye gitmek istedim. Oraya gidince de haliyle orada yasamak zorundaydim degilmi? Cevabım Korna. Bib bib.
Birde her turlu ses cikariyorlardi o zaman .
Inek sesi. Esek sesi.
Bulbul sesi .

Peki niye Norveç?
-Ilk defa NORVEÇ degildi. Ingiltereye gittim. Orada Kolej de iki A level dersi aldım.
Oradan da Universiteye basladim .
Ufak ufak resme baslamistim. Hobi olarak.
Bir gun kahvede otururken .
Yandaki camekanda NORVEÇ e bilet su Fiyata diye yazityordu. Yanimdaki Arkadaşa bana bu bileti al.
Sana hukumetin vermis oldugu yillik ceki ve butun her seyimi veririm dedi .
Manyak olma dedi. Sadece gitmek istiyordum. Üniversitede sade oyalaniyordum. Yapmak istediğim o değildi. Kimsenin bilmedigi bir yere gitmek istedim. Ve istediğim şeyi yapabilirdim orda. Ingilterede sınıf geçmek gerekiyordu kalabilmek icin.
O gece Norvece gittim. Bir kac kitap, ve ben.
Bes kursusum yokdu. Polise sigindim ilk gece cok sogukdu. Kardesim de evi müsait degildi orada kalamadim. Karısı çok kadı idi. Beni ucuz bir otele yerlestirdiler. Ondan sonrada Üniversiteye tekrar yazdirdilar. Bu degildiki benim amacım. ? Resim yapmak istiyordum.
Once oku dedi .
Pazarlari yaparsın. Anlasildi. Tekrar oyalanacakdim. Artistlik yapmana gerek yok dedi. Üniversiteye başladım orda. Demeki aklimin ucunda hep varmis. Cesaret edemiyormusum. Gazetelerde okudugum sanatcilardan biri her halde istemedigimden olmak. Bos Tual yapmak istemiyordum. O kadar ozel olmak istemiyordum. İnandığım şeyi tutmak isterim ben elimle gozumle ruhumla.
Her seyimle .
Evet artık NORVEÇ deydim. Ve bir aralik kapı ariyordum. Ama nasil?
Uzun bir süre Norveç'te kaldıktan sonra, Kanada'ya yerleştiniz, bunun sebebi neydi?
Norvecde 25 sene kadar kaldım. Ilk 7 Senesi tekrar oyalandim.
Bir gun elim kırıldı. Alçıya delik açtım. Fircayi içine sokdum.
Ve resim yapmaya basladim .
Unuversiteden izinliydim .
Cicek Bocek herseyi yapiyordum. Fircanin ucu YUMUSAK oldugu icin elime BASINC yapmadigin agrisina dayanabiliyordum.
Bir sergi Vejeteryan lokantasinda acdim. Aynı Gün Üniversitede bir resim asilmisti.
Andreas Baader oldurulusu içinde.
Unuversitede büyük olay olmustu.
HOCALARIMIZ resmin anarsi yaratacagini sdoyluyor duvardan indirilmesini istiyor. Talebeler de itiraz ediyordu.
Ben ise hiç biriyle ilgilenmiyordum. Nasil yapabilmisti bu dizi.? Bu elleri. Cildiracakdim.
Her gun merdivenin basina oturup .
Silahını Oturup merdivenin başına. Düşündüm. Kararimi verdim. Özel yetenek iuydu.
Iste buna verebilirdim hayatimi .
Bos tualler ve yirtik gazete kupurleri ve uzerine spray benim degersiz hayatim kadar degerli degilmis demekki benim icin .
Bosluk dolmustu. Kral cirilciplakdi artık. Sanat kritikcileride sadece KRALIN palyocolariydi benim icin artik.
Kral kandirilmisti .
Onu uyarmam gerekiyordu.
25 yillik bir NORVEÇ sürecini boyle yaşadım.
Kralin gozune soka soka .
Kanada ya gitmemin nedeni de basit .
Norvec de devlet irkci idi .
Halk degil .
Norvec halki beni cok seviyordu .
Fakat devlet devamli kostekliyordu .
Kraliceye dev bir sergi actim .
Prensesin Dogum gunu icin benden istediler. Onlarca Kral ve Kraliçe geldi.
.Ertesi gün tek bir gazeteci bile Adımı yazmamisti. 25 tane Norvecliu ressamin adi vardı gazetelerde. Halbuki o benim yalnız sergimdi.
CNN TV de de başıma geldi aynı olduğunu. CNN beni secmisti 2000 yılının sanat Interwiew Ben icin.
Ama devlet Norveci temsil edemez diye durdurdu programi .
Bunun gibi yuzlerce asagilik isleri vardir .
Norvec de sadece halk destekliyordu .
Satiyordum satiyordum. Ama o kadar.
Uluslararası karier onu Seyde oğlu yapabilecegim anda durduruyorlardi.
Bir Müze sergisinin son bir saatinde mesela. Son anda durduruyorlardi.
Ve bizim devletimiz de yanimizda yokdu .
Serrgiden sergiye gul gonderiyorlardi sadece...
Kanada yi da bir halt zannedim geldim iste.
Fakat kariyerim bu kisa zamanda cok ilerledi diyebilirim .
Bunlar daha profesyonel rasist .
Caktirmiyorlar.

Kanada'da neler yapıyorsunuz?
-Bu da sorumu şimdi?
. Ben resimden baska bi sey yapmamki.
Parmagimi oynatmam baska bi sey icin. Saçma bir soru.

Bu süreçte hiç Türkiye'ye geldiniz mi?
-Hayir gelmedim. Hep burda aha bu odadaydim. Annem oldu babam oldu.
Ben burdaydim resim yaptim .
Hic bir yere gitmedim .
Her hafta aradim. Onlar beni sık sık ziyaret ettiler. Ben arada ot kesmeye cikiyordum dışarı.
Turkiye ye gelmeye yeltendim bir kac defa. Bir kac Kültür Bakanı ile veda etti israr etitler.
En son Suat Caglayan .
Ben tam hazirlanirken ya hukumet dustu yada istifa ettiler .
Bilemiyorum. Ben sozumden burada donmedim.
Her zaman Türkiye ye evet dedim.
Hatta bundan bir yil once Turkiyedeki tanidigim herkese mektup yazdim .
Türk tarihinin resmini yapabilirim. Kurtuluş Savaşı. Sözde Ermeni soykiriminin ic yuzu.
Tarihcilerle bir araya gelip dunyanin en buyuk resimli tarihini yapabilirdik .
10 yilimi buna verebilirim .
Ve bitun talebelerim de evet dedi dedim .
Hepsi 10 yillini bana adiyorlar dedim .,
Gazetelere yazdim .
Her yere yazdim .
Kimseden cevap bile alamadim .
10 yil sonra Turkiyenin AB ye girisisine bundan daha guzel bir karsilama olamazdi diye dusunmustum .
Turk mediasi nin ilgisni ona ihanet eden sanatcilar cekiyormus demekki .
Sadece Avrupanin ilgisini degil .
Onlarsiz gunumuz gecmiyor .
Aslinda teklifim dunyanin en muazzam sanat teklifi idi .
Hic yapilmamisti .
Tek di olagan ustuydu .
Cok da serefliydi .
Bunu benden basklasi da yapamazdi .

Norveç'ten sonra Türkiye'ye yerlesmeyi hiç düsünmediniz mi?
-Ben Turkiyeden hic ayrilmadim ki .
Hep Turkiyede yasadim .
O da bende .
Hayatimda bir kere olsun Avrupada ne TV seyrettim nede haber .
Sadece Turkiye .
Sadece Turk gazetesi okudum .
Baska bir seyi hic dusunmedim .
Incilin guzel bir lafi vardir .
Insan bir yabanci diyari normal ziyaretin disinda uzun muddet kalirsa .
Ne yabanci diyarda mutlu olur.
Nede tekrar vatanina dondugunde .
Benim basima gelen de budur .
Artik mutlu lamiyacagima gore .
Bari ise yarasak diyorum .
Isterseniz gelirim .

Norveç'te en çok kazanan ressam olarak degerlendirildiniz, bunun sebebi neydi?
-Bunun sebebi tabiiki en cok kazanan resam olusumdur .
Galiba sorunuzda neden en cok kazanan ressam oldugumu soruyorsunuz .
Bu cok dogaldi .
Benim sanat tarifimde ciplak kral yokdu .
Oldugu zamanda kral ciplak odugunu biliyordu .
Asagilanmak istenen halk umudu bende gordu .
Bos tuali halka gosteriyorlar ve bunun icin milyarlar harciyorlardi inandirici olsun diye .
Dev muzeler insaa ediyorlardi Joseg Boey un curuk yumurta larini koymak icin .
Universitelerde binlerce Orof lar yetistirdiler .
Turkiyenin en akkli gecinen Sabanci aslisi bile buyuk oparalar harciyarak bir Picasoo sergisi getirdi Turkiyeye .
Bu adam tanri mi ki hic hata yapmasin .
Bir tek kritikci resimleri kritik etmedi .
Butun gazetelerde Turkiyenin artik dev bir Kultur ulkesi oldugu yazdi .
Ama o serginin icinden bir iki resmi kucuk cocuklasr yapsaydi ve seriye koysaydi ne bizim kritikciler nede Sabanci alise bunu goremiyecekdi .
Butun Turkiye bu sergi ile asagilandi .
Otobuslerle koylu cocuklari getirilliyordu .
Siz goremezsiniz sadece biz goruruz diyorlardi .
Cok aci idi .
Tanri ressami yaratti ne yarattigini gormek icin .
Cunku tanrinin gozu yokdur .
Turkiye'de Picasso'nun ona bir sey verdigi tek kisi bulamazsiniz.
Ben bunu yapmadim .
Kimseyi asagilamadim .
Ben insanlarin bir parcasini yaptim .
Onu almak zorundaydilar .
Parcalari neye mal olursa olsun onu satamazlardi .
Bu yuzden aldilar .
Zaten bana odediklerini benim yine onlara vereceğimi biliyorlardi.
O paralar tekrar resim oldu .
Ben hic yasamadim .
Yasiyan sanatciyi sevmez sanatsever .
En çok satanlar olmamin nedeni budur diye dusunuyorum. Ben Sendim.

Sizi diğer ressamlardan ayıran en önemli özellik nedir?
-Sanat kisisel gelismedir .
Dun ile bugun arasindaki farkdir .
Her sanatci her sanatcidan zaten bu yuzden ayrilir .
Beni bir tarafa onlar baska tarafa degil .
Her kes zaten kendi tarafinda . Sanat benim .
Size sorarlarsa sizde sizsiniz deyin .
Sanatcinin kisiligi yokdur .
Bu yuzden sanatci olur .
Sanatci dogulomaz .
Sanatci olunur .
Artik mkimse kimseyi kandirmasin laf salatasi ile .
Sanantci kendisini aramaz .Yapar .
Isidir bu onun .
Bir insaat gibi teker teker tuglalari dizer .
Yuksele bildigi kadar .
Tabani saglamsa saglam bir zeminde gok delen bile yapabilir .
.Benim diger sanatcilardan farkim ben kisiligin cogul olduguna inanirim .
Gelisirim icime sizde girersiniz .
Gelisirim bir gun butun bir mahalle v. Bir gun butun bir ulke hatta dunya girebilir .
Icinde milyonlarca kisi .
30 yil evli bir kadina beni sorarlarsa nasil bir adamim diye .
Bir bakar fikir sahibidir .
Soyle boyle birine nenziyor der .
Ama gunde 50 erkek degistiren bir genel ev kadini beni tanimaz.
Erkeklein hepsi ayni der .
Cok kisi tanimakla cok kisi olmaz içinizde. Bir kişiyi iyi tanirsaniz cok insani tanirsiniz.
Ben kendimi insa ederek sizi taniyorum .
O kisi benim .
Sizle hic isim olmaz benim .
Ama benim icimde mutlaka bir yerdesinizdir .
Diger sanatcilar .
Tam tersine .
Kisiliiklerini minorize ederler .
Gittikce daraltirlar dunyalarini .
Buyuk filozoflarin laflarinin arakaina kucuk isleri ile saklanirlar .
Onlar inanmaz artik o cocuğun büyüduğüne .
Bana gore cogu sahtekardir .
Ama devletin onlari desteklemedeki amaci o degildir .
1945 lerden sonra dinler zayifladi.
Batı Alman lar yeni bir din aradilar. Kurban lazimdi ülkeleri icin canini verecek.
Bush un Tansu hanimin sunun bunun emri ile asker canini vermez .
Inanc gereklidir ona .
Ulkelerini ancak boyle koruyabilirler .
Bos tuale bakip da ben anlamiyorum demekle kutsal kitaba bakarak hocam nedir fetfetvaniz bu konuda demek arasinda bir fark olmadigini anladi almanlar .
Bos resme bakacaksin ve soracaksin .
Hocam ne goruyorsun .
?
Sen goremezsin zira .
Bu bos tuasller basit olaylar degillerdir .
Masum da degiller .
Onlar ona bakani kurban ederler .
Yeterki kurban ben anlamiyorum desin .
O zaman o anladigi hocayi icinde buyutecekdir .
Ben bunu yapmam .
Ben onu bakani buyutmek icin yaparim kucultmek icin degil ,.
Halk gelismeli buyumeli ki .
Icimdeki kalabalik bos kalabalik olmasin .
Kimseye kurban olmasin .
Ne coban olsun ne koyun .
Insan olsun .
Benim farkim bu .

Türkiye'deki koleksiyonerlerde resimleriniz bulunuyor mu?
-Evet .
Sezai Ozgorende var .The day and the Night ( Gece ve Gunduz adli bir resim ) ayrıca Demet Sabancı(lien) , Gürcan Türkoğlu'nda self portre (ozlem ) , Dinç Bilgin'de love and shadow var.


resimlerinizden çok "Süryani" tartışmasıyla gündeme geldiginizi nasıl degerlendiriyorsunuz?
-Türkiyede Süryani tarismasinin icinde bir defa oldum. Özdemir Incenin bir kose yazisinda. Ona bir mektup gonderdim
Suryanilerde Ermeniler gibi son zamanlarda 1.5 milyon da suryani soykirimi yapildigini iddia ediyordu .
Ben de benim dedemin kardesi mardin manastirinda papazdi .
Onlar duymamış da 100 sene sonra Amerika daki tuzu kurular mi duymus diye bir fikir beyan ettim .
Turkiyenin kulturunde soykirim olsaydi bunu en once biz hissederdik .
Ayrica ben Suryaniyim kurdum gibi konusmalara karsiyim .
Bunun kimseye faydasi yokdur .
Ben nasil Suryani olacam .
Hamur Abinin Asma bahcelerinde benim ne isim olabilir ?
Suryani nasil yurur nasil konusur nasil davranir .
Suryani olayi bir din olarak mi algilaniyor yoksa bir millet mi .
Bir devletmi ?.
Benim miletim belli .
Turk .
Devletim de belli .
Turkiye .
Allaha saygiliyimdir .
Her kesinde saygi duymasini isterim .
Onun yarattigi her seye saygiliyimdir .
Denizde yurumem yuzerim veya balik tutarim .
Kanatli meleklere seytanlara inanmam .
Kuslara inanirim .
Allahin yaratigi her seye ve kanunlarina saygili bir Turk vatandasiyim ben .

Kendinizi nasıl bir ressam olarak tanımlıyorsunuz?
-Dun icin bilge .
Yarin icin cahil .
Oyle bir resamimki .
Tanrinin bir damla sevinc goz yasiyimdir ben .
Iki yuzluler bu yasla yikanmalidir .
Korunan kulturler geri kalir .
Degisen kultrurler yok olur .
Ben devrimci degil .
Gelisimden yanayimdir .
Kulturler yikilip yeniden yapilmamalidir .
Sadece gelismelidir .
Boyle bir ressamim iste .
Bir daha sizi gordugum zaman daha mutlu olmanizi gormek isterim .
Resim bahanedir .
Ressam insani dayatmasiz ariyan insandir .
Dayatilan kisilligi ile ancak yer icer .
Resimlerinde millet aile vatan yokdur .
Ressam insani arar .
Resmi cercevesine koydugu an temsil ,ettigi kulture sunar .
Adina sergi diyorlar .
Insanlar orda kendilerini gorebilen isigi yakalarlar .
Ressamın mutlu olmasi için bir sebep vardir .
Ama sadece bir an ...
Onun işi, hemen bir sonraki sergisinde onu inkar etmek olacaktır .
Gelisim böyle olur .
Beynelmilel bir deger oldugu icinde kultur degis tokusu yapilabilen tek meslekdir .
Bir Umuttur sanat insan yolculugunda .
Gocmenlik kultur alis verisi degildir .
Onlar gelenekleri ile gider .
Gittikleri yeri de geriletirler .
Tekrar dondukleri yeri de .
Onlar kultur dusmanidirlar .
Gelismiyen kultur gelenekdir .
Insanin bas dusmanidir .
Yikmiyacaksin gelistireceksin .
Varligimin nedeni budur .
Resim bahanedir .
Gelismeyi sembolize eder .
Bir milletin bayragi gibidir .
Milletleri bayragi nasilo temsilediyorsa .
Ressamin resmi de onun o perioddaki gelisimini temsil eder .
Ressamin resmi de onun o perioddaki gelisimini temsil eder. Ressam taninmadan resmi kritik etmek sirkdeki palyocolara veya tarihin papaganligina soyunmak demekdir.
Kritik diye bi sey yokdur benim icin .
Bana sdoracak benim resmimi .
Ben anlatacam .
O da bunu daha basit bir lisanla halka anlatacak .
Ama bizim kritikciler ne yapiyor ?
Benim resmimi bana anlatıyorlar .
Ben bi sey anlamiyorum .
Boyle bir meslek gurubu olmaz .


Türkiye'den ve dünyadan hangi ressamları begenirsiniz?
-Bu ugurda emek veren her kesi begenirim .
Kotu ressam yokdur .
Hayatini bu cerceveye paketleyip koyan insan degerlidir ayni fikirde olmasak bile .
Bedri Baykam ornegin, kıskanılacak kadar zekidir .
Kendisi resim olsaydi .
O resmi yapmak isterdim .
Ama onun resmi olmak istemem .
Sanatin butun tariflerine uyuyor .
Gelisiyor ve gelisiyor .
Ama on gelismeyi sembolize eden deger yok ortada .
Resim sanati budur .
Sanatciligina diyecvegim bi sey yok .
Gelisiyor cunku .
Onu temsil eden resimler onun degerinde degil .
Ister Turk sanatcisi olsun ister yabanci bu degerlerle bakarim .
En begendigim sanatci Bedri Baykamdir icede de disarida da .
Türkiye'deki resim ortamını nasıl degerlendiriyorsunuz?
Turkiyede sanat ortami dunyanin cok ilerisinde .
Dunyada bu is cok kotu gidiyor .
Turkiyenin tek sorunu hep Avrupaliyi bekliyor O ne yapacak da onu taklid edecek .
Kafada hep bir hali yapar gibi tekrar kulturu var .
Bu ozgun sanatta da boyle .
Avrupa palavra mi atti hemen bizde ayni palavrayi .
Adam bardak kiriyor .
Bizimki sise kirinca degisik oldugunu saniyor .
Gelisim boyle olmaz .
Avrupalının da geliştiği yok zaten bu sekilde .
Ama en azinndan bu isten sanatcinin umudunu kulandigi icin para kazaniyor .
Yarismalar duzenliyor .
Adam basina 25 dolar vererek bin lerce sanatci katiliyor .
100 binlerce Galeri para kazaniyor .
Iyi bir ressam firca kontrolunu 20 senede ogrenir .
Galeriler Avrupada bu surumun pesindedir .
Iyi ressam istemezler .
Onlarin musteisi umut yolcularidir .
Iyi de Turkiye ye ne oluyor .?
Tam firsatti aslinda Avrupanin icine dustugu cukurdan cikana kadar Turkiye kultur devrimi yapabilirdi .
Ya el işiyle ugrasiyor adina sanat diyor .
Yada sarkicilara sanatci diyor .
Sanat cevresi sanki Pavyon kabadayliginin bir degisik yuzu .
Bireysel sanatcilarinsesi solugu cikmiyor .
Elleri kollari bagli .
600 sene once yapilan devri yakalamakdan cok uzagiz .
Yurtdışında Türk resim sanatı nasıl görülüyor?
Yurt disinda Turk sanati diye bir sanat yoktur .
.Sanatin mileti olmaz.
Sanatcinin milleti olur .
Sanatinin degil .
Dolayisi ile de Turk resim sanati yokdur .
Turk sanatcilarina gelince .
Hic duymadim isimlerini m.
Gerci ben pek ilgilenmiyorum kim ne yapmis .
Sordugunuza gore sizde bilmiyorsunuz .
Iskandinavyada hic duymadim adlarini .
Amerika bir iki tane varmis .
Italyada hic duymadim .
Var bir iki ama basa ceken hic yok .
Fransada biri vardi .
Onu da ne kadar tutabilirsiniz bilemiyorum zira .
Ayda 10 000 tane sadece New Yorka yeni tasinan boyle sanatci var .
Isiniz zor .


Önümüzdeki zaman diliminde Türkiye'de gerçekleştirmeyi düşündüğünüz bir proje var mı?
-Sadece Erenusla 2 karma sergi Beylerbeyi ve Dolmabahçede ve Tophanei amirede kişisel sergim olacak.
« Son Düzenleme: 21 Mayıs 2010, 21:27:52 Gönderen: KüBrA »