Görsel Çağ
Düşünmeye baştan başlamak için,
Yepyeni bir dünya düşlemek için
Şu çağın hâline bir bakın dostlar,
Tutar yeri var mı hoşlamak için?
Çare bulsun diye bozukluklara
Nice peygamberler gelmiş cihana,
Gelmiş de değişen ne olmuş sanki?
Bilseler gelirler miydi acaba?
Değişim lafları çok ortalıkta,
Çağa yenik düşmüş kalabalıkta,
Oysa her şey eskisinden de beter,
Tanık buna denizdeki balık da.
Kirlenmiş sularda ölüşüyorlar,
Bir kötü kaderi bölüşüyorlar,
‘Eşref-i mahlûkat’ı son nefeste
Anıp acı acı gülüşüyorlar.
Sadece sular mı? Hava da kirli,
Alınan soluklar bile zehirli,
Doğa can derdinde, çoğunluk sen-ben…
‘Biz’ düşüncesinden değil haberli.
Dincilik başını almış gidiyor,
Yine safsataya dalmış gidiyor,
Hortlatıyor çoktan geçmiş yılları,
Bilgeyi hayrete salmış gidiyor.
İnsan ırkı tehlikede diyen yok,
Sonumuz yakın belki de diyen yok,
Şu veya bu ırkın lafı mı olur?
Birleşelim bir ilkede diyen yok.
İnsanlar paraya pula dadanmış,
Aşırı mülk ile mala dadanmış,
Saptırmış doğruyu eğriden yana,
Çıkar için çıkmaz yola dadanmış.
Akıl pınarında kalmamış gürlük,
Başıbozukluğa dönmüş özgürlük,
Gittikçe dünyadan uzaklaşıyor
Çağlardır özlenen düzenlik-dirlik.
Tıpkı çok eskiden olduğu gibi
Sırf sekse bırakmış aşklar yerini,
Felâket yakındır, hatırlayalım
Sodom ve Gomore örneklerini.
Her yerde gürültü, kavga, anarşi,
Sorarsanız herkes şiddete karşı
Ve şiddet filmleri tüm ekranlarda,
Bu ne perhiz, bu ne biberli turşu?
Müzik bile gürültünün âlâsı,
Vur patlasın çal oynasın havası,
Çığlıklarla tepinmeye dönüşmüş
Ruhunu kaybeden ‘ruhun gıdası’.
Şiir ile fikir üvey evlatlar,
Nerde kitaplardan alınan tatlar?
İnsan ancak gözle görürmüş gibi
Öne çıkarılmış görsel sanatlar.
Yanlış bir yerinde akan zamanın
Görsel olup çıkmış kendi de çağın,
Hâl-i pür melâle bir bakın dostlar,
Bir kere bakın da bin ibret alın..
Yılmaz Aybar
Yılmaz Aybar
Paylaşayım dedim. +1 i beklerim
Ana Sayfa
Yardım
Giriş Yap
Kayıt Ol
