bir rüzgar esiyor içimden
tozu dumana katan duygular içindeyim
uçmak istemezcesine tutunuyorum hayata
yüreğimde bazen bir sevinç .. bazen hüzün
koşuyorum durmadan bilmediğim bir yere ...
karşıma çıkacakları bilmiyorum
sonra birden hasretle, bazen cesaretle
bakıyorum geçmişime geleceğime
bir rüzgar esiyor içimden
içimdeki bu hiçlik uzar gider
yaşamak istiyorum bir sevmelik
bu kadarı bana yeter ..
mutsuzluğun karanlık yollarında kör
zaman gerçeğine tutsak olmuşum
kendi kendime yasak olmuşum ..
didişsek de mavi olduğunu bile bile denizler için
sen yeşil diye tuttur
ben bildiğimi okuyayım ..
kaşının üzerinde duran ela gözlerine söyle meftun olduğumu ..
beni sandıkta sakladığın bir yemeni farz et
en kederli alnarında sarılki bana
seni ezberlediğim için unutmayayım...
benim için önemli ve aslından daha da anlamlı bi şiir...sizinle de paylaşmak istedim..