Bazen insanları hafife almak için "Çocuk gibisin,Çocuk gibi davranıyorsun"
denir ya. Bu hikayeden sonra çocuk
gözüyle bakmanın basit olmadığını anlıyor insan.
...... Babası İspanya'nın en ağır siyasi cezalarının
verildiği bir hapishanede mahkumdu küçük kızın.Fırsat bulduğu her hafta sonu
babasını ziyaret için annesiyle birlikte hapishaneye giderdi.Yine bir
ziyarete giderken babası için çizdiği resmi yanında götürdü ancak
hapishane kurallarına göre özgürlüğü çağrıştıran her
türlü şeyin mahkumlara verilmesi yasaktı.Bu sebeple kağıda çizdiği kuş
resmini kabul etmemişler ve
oracıkta yırtmışlardı...
Çok üzülmüştü küçük kız...Babasına söyledi bunu,o da "üzülme kızım,yine
çizersin;bu sefer çizdiklerine dikkat
edersin olur mu?"dedi.
Küçük kız diğer ziyaretinde babasına yeni bir resim çizip
götürdü.bu sefer kus yerine bir ağaç ve üzerine siyah minik benekler
çizmişti.babası keyifle resme baktı ve sordu:"Hmmm!Ne güzel bir ağaç
bu!Üzerindeki
benekler ne? Portakal mı?
Küçük kız babasına eğilerek,sessizce:"Hiiiişt! O benekler ağacın içinde
saklanan kuşların gözleri!....."